Categorie: 2-taktnieuws

Op zaterdag 13 mei 2023 hebben we onze open Voorjaarsrit “Overijssels mooiste” gereden. We hadden van tevoren een mooie route uitgestippeld en door flink flyeren en reklame op Brommerskiek’n op facebook, verwachten we maar liefst 80 deelnemers op Zaterdag morgen. Dat was tevens ons maximale aantal deelnemers. En ze kwamen van heinde en ver. Diverse auto’s met aanhangers werden door onze “tijdelijke verkeersregelaars/gastheren Heins en Mans naar de parkeerplaats van onze buurman Lucky geleid. We hadden een mooie variatie aan brommermerken bij elkaar staan. 

We begonnen de dag met inschrijven, van alle deelnemers ,bij het inschrijven kregen al onze gasten consumptie munten en tevens een mooi vaantje als aandenken, aan deze legendarische toertocht. Er werd op en top genoten van het heerlijke weer, de brommers, de fijne contacten met medeliefhebbers, een heerlijke kop koffie en een heerlijk puddingbroodje. Ook was er een Appeltje voor de dorst, bedankt Groente en fruitman Zwolsman. (Beterschap gewenst, voor je zere been) 

Ook was er een “Duitse”bezemwagen aanwezig, bemand door onze topmonteur Johan W., zoon Gijs ging mee als hulp en voor een serie goede foto’s, wat ervoor zorgde dat zelfs Klaas durfde mee te gaan rijden.

De route was perfect, het begin was voor captain Hendrikus, die de deelnemers een prachtig stukje Rijssen liet zien. 👌🏼De route bracht ons vervolgens langs prachtige paden aan de zuidkant van de Holterberg. We kwamen langs de toeristische trekpleister “kinderboerderij Dondertman” en reden verder naar onze eerste stop, “Heins Motormuseum in Okkenbroek.

Hier konden we lekker even de benen strekken en even het motormuseum van binnen bekijken. Ook werd er door onze techneuten, snel een band geplakt (Hein bedankt voor de solutie). Ook hebben we gezongen voor Hein en zijn vrouw, die hun 50-jarige bruiloft vierden. Uit 80 monden klonk het “Lang zullen ze leven”. Voor elke deelnemer was er een blikje drinken en een Mars, Snickers of Twix.

De tocht vervolgde richting Heeten en Boerhaar, (Heins Marcel, Albert, en Eppie moesten alles uit de kast halen om de groep bij elkaar te houden., toppers. Maar we genoten van prachtig weer en veel bloesems langs de mooie route. Onze tweede stop was bij kasteel het Nijenhuis met museum de Fundatie. Vlak voor aankomst bij de oprijlaan bleek er ook nog een aanrijding te hebben plaatsgevonden, waarbij een Kreidler voorvork beschadigd raakte en Harry B toch nog flink was geschrokken. 

Vooraf hadden we prettig contact gehad met Petra, de gastvrouw, van het kasteel en waren we overeengekomen dat we een halfuur pauze konden houden op de mooie oprijlaan. Gelukkig stond Ria, onze topvrijwilligster, klaar met heerlijke hapjes die thuis waren voorbereid door Hendrikus’ zorgzame vrouw. Ze waren geweldig! We mochten ook gebruikmaken van het toilet van het Nijenhuis. Gastvrouw Petra wilde wel dat ik de vaste toiletbegeleider bleef, (tot aan de balie, gelukkig) wel een grappige taak. Kasteel het Nijenhuis was echt een prachtige plek en zeker de moeite waard om nog eens te bezoeken. Bedankt voor jullie gastvrijheid en mooie pauze plek. 

Helaas kreeg monteur Johan met knecht Albert Z het weer druk met een kapotte gaskabel. Hier duurde de pauze iets langer door, maar op zo’n dag is haast hebben een slecht idee, dus we gingen voor samen uit samen thuis. Wat tot op heden lukte. 

De brommerit werd vervolgd richting Heino, een prachtige route binnendoor richting Luttenberg, vlak voor de mooie Luttenberg sloeg toch het noodlot toe voor onze voorrijder 🙈, de ketting liep stuk,

Onder het uitrijden, mobiel met navigatie overgedragen aan de redder in nood,  (onze hardrijder begeleider en nu dus voorrijder Eppie) afgestaan. (Helaas was de bezemwagen bezet, en ging het “samen uit, samen thuis helaas niet door, voor Mans en mij. Half uurtje wachten maar Johan en Gijs vergaten ons niet). De route ging mooi binnendoor, langs Hellendoorn, en door Nijverdal en binnendoor naar ons clubgebouw. Terug bij het clubgebouw van n’Tuf, lekker broodje Hamburger (ze waren goed Wim P😋) voor elke deelnemer, en nog een consumptie. Dick bedankt voor je assistentie. Goed geanticipeerd.  Moe maar voldaan op huus aan na een avontuurlijke “dikke” toertocht, met recht “Overijssels mooiste”.  Deze houden we er in, we hopen al onze deelnemers volgend jaar weer te mogen verwelkomen.

Bedankt voor jullie gezelligheid. 

Kijk hier naar de foto’s van Gijs W https://drive.google.com/drive/folders/1yvBPu3PP74B93KZfPqXe4ARLtpyRmYYY?usp=sharing

Op zaterdag 22 april werd er weer de classic Enduro rit voor 50cc bromfietsen van de 2-Takt Stoevers georganiseerd. Bert S en John S, waren er weer druk mee geweest.

Top heren. Het begon allemaal gezellig bij het clubhuis waar de deelnemers konden genieten van elkaars bromfietsen, verhalen en koffie.

Ben Pijfers was aanwezig als clubfotograaf om de mooie momenten vast te kunnen leggen en Johan W droeg zorg voor het vervoer van alle benodigde materialen, evenals voor het controleren van de benzinelevels. Een echte 2-TaktSnoever. Ook de vaste official van de Stoevers, Dawid was weer van de partij. 

Voordat we aan de rit konden beginnen gaf Bert S een toespraak, waarin hij ons duidelijk de regels uitlegde. De route voerde over de Lichtenberg, de Borkeld en een prachtig enduro-pad aan de voet van de Holterberg, waar de deelnemers konden genieten van de natuur. Er werden akkerlanden doorkruist, bermen en bosstroken gepasseerd. Allemaal terreinen van eigenaren waar onze uitzetters contact mee hadden gehad. Bij Markelo werd er samen een rust- koffie, en tankstop gehouden. Vervolgens ging de route richting Enter en een heel mooi steil talud, waar de deelnemers meerdere keren tegenop reden. Daarna werd er een uitgebreide fotoshoot gehouden met de graffiti-achtergrond onder het viaduct. Hierna was het tijd voor de proef voor de 2-TaktStoevers wisselbokaal. Een Zundapp-cilinder was de inzet, “dus iedereen wilde wel winnen”. De gereden tijden werden bijgehouden door de organisatie. Na deze proef was er een prachtig bosparcours om van te genieten. Vervolgens was er een heerlijke vette hap en een lekker drankje bij het Zumpke in Enter. De gastheer was erg gastvrij en bood zelfs het tweede drankje gratis aan. ’s Middags werd er lekker gecrost over de prachtige Enterse zandpaden om uiteindelijk te eindigen bij het zandgat. Na afloop was er nog een drankje in het clubgebouw en werd de prijsuitreiking gehouden van de Stoevers wisselbokaal. Bert J was de “gelukkige winnaar” en mag zich de nieuwe eigenaar van de bokaal noemen.

Al met al was het een geslaagde dag met veel gezelligheid en mooie classic Enduro bromfietsen. De deelnemers konden genieten van een prachtige route en er werden mooie herinneringen gemaakt. Hopelijk kan er in de toekomst weer zo’n mooie rit worden georganiseerd. Organisatie bedankt. Het was geweldig. 

Eindelijk het was zo ver, onze eerste rit, voor het nieuwe toer seizoen,  kon gereden gaan worden.

Dit, onder redelijke weersomstandigheden. De  temperatuur had iets hoger mogen zijn, maar met de juiste motor kleding, aan was het best goed te doen  (geen kou gehad ).

“Kaptein”Henk had weer een mooie route uitgezet, met meerdere weggetjes, waar we nog nooit waren geweest. Zowel zand als de verharde wegen. De zand wegen waren in top conditie, niet te nat en ook niet stoffig en dat bijna allemaal binnen onze eigen gemeente grenzen.

Volgens mij zat er een klein stukje gemeente Hellendoorn bij.

Er zaten twee tussen pauzes in de rit, de eerste  bij kinderboerderij Dondertman, waar we een ijsje  zouden krijgen, maar die werd snel vervangen door een broodje kroket (wat een mensen kennis heeft die man🙈👍🏻

dat ging er natuurlijk in als warme koek, (met mayo) 👍.

Een warme “ijsco”👍🏻

Vervolgens werden de brommers en motoren weer  gestart, om onze rit te vervolgen,  over onze mooie wegen, om naar ons volgende rustpunt te gaan.  Dat punt was bij 

Emaille en Bromfiets museum de Borkeld aan de pannenweg in  Holten.

Hier kregen we een rondleiding, door het museum. We werden in twee groepjes verdeeld, zo dat we alles van dichtbij konden bekijken. 

De eerste groep had schijnbaar veel vragen, want als je die man een vraag stelt dan komt er nog wel een heel antwoord terug en daar kun je ook wat mee,  geweldig wat een prater is die man. 

Onder tussen zat groep twee lekker te genieten, van een consumptie en natuurlijk de warme kachel. 

Toen kwam groep 2 ,deze had iets minder vragen dus ging de rondleiding iets sneller we moesten ook richting huis, want het was ook al half  zes. 

Iedereen ging op eigen houtje richting huis op een enkeling na die ontmoeten elkaar nog bij het clubgebouw voor een dichte poort.

Al met al een geslaagde rit!  ik heb er van genoten👍🏻 ik hoop jullie ook

Groetjes Mans

Nou nog één keer dit jaar de Stoevers in de bocht, of kan ik beter zeggen uit de bocht.
Na enig overleg, over hoe laat we vertrekken, ivm dat mooie weer, wordt het uiteindelijk verzamelen rond 13 uur, op de veeneslagen.
Onze Mans is helaas verhinderd, maar kon gelukkig nog wel even tijd maken voor een paar foto’s.

En daar gaan we op weg, opzoek naar een paar mooie stukjes onverhard, nou die hebben we gevonden.
Het eerste en beste stuk maïsland op, en ja hoor als een koppel gansen achter elkaar aan, om ons zo ontzettend vast te rijden in de modder, dat het voor ieder van ons een echte uitdaging was om daar weer uit te komen.

Uiteindelijk alle 4 weer op het zandpad, de brommers een beetje moddervrij rijden en weer, nu over echte mooie stukken land, totdat onze voorrijden zijn achterband wel heel erg zacht begon te worden. Gelukkig waren we nog redelijk in de buurt, dus voelde ik een bandenwissel aankomen, want zoals ons wek bekende motto luid bij de Stoevers en de Snoevers, Samen uit samen thuis 💪🏻

Dus onder het genot van een oliebol en lekker bakkie (Karin nog bedankt voor de catering) hebben we met elkaar de binnenband vervangen, die niet was gescheurd bij het ventiel. Even de tandwielen en kettingen gesmeerd van onze cross bolides en weer op pad.
Na vele mooie stukken, rond Rijssen, gingen we richting Enter.

Daar zagen we een mooi mini crossbaantje, als we een paar ronden op naam hebben, gaan we verder en ja weer een stuk maïsland gevonden, gelukkig zonder water en blubber, want één keer zon drek ballade was meer dan genoeg.
Na eerst de naastgelegen eigenaar om toestemming te hebben gevraagd, mochten we ons daar ook een paar rondjes lekker uitleven.

Daarna werd er besloten om een mooie, bij ons Stoevers,alom bekende grote bult zand op te gaan zoeken. Daar aangekomen kregen we spontaan les ( Bert nog bedankt 👍🏻 ) over hoe je het beste een steile wal kunt beklimmen, best wel leerzaam weer ,maar ja als je naar boven gaat moet je natuurlijk ook weer via de steile kant naar beneden en ook dat ging na een paar oefeningen best wel goed.

Zo waren we eigenlijk wel klaar voor vandaag, nog even bij ten brinke(nog bedankt daarvoor)alle emoties van ons en de brommers gewassen daarna gingen we weer na een mooie middag op huis aan .
Ik (Heins) wil jullie Stoevers nog bedanken voor de ritjes van 2022 en hoop er nog meer in 2023 te rijden met jullie .

2-Takt Stoevers / Snoevers wensen jullie een goede jaarwisseling en een Toer en cross rijk & gezond 2023!

Vandaag, de laatste tweetakt toerrit (onze eigen clubrit) gereden. Dit met 8 diehards rijders. Er was s’morgens, tijdens een lekkere kop koffie met cake, van Ria Waggeveld, eerst overleg met de rijders. Dit om de rit wel, of niet door te laten gaan.  Dit door de slechte vooruitzichten van de weersomstandigheden. Deze zagen er niet heel florissant uit voor deze toerzaterdag.  Gelukkig waren alle rijders het unaniem met elkaar eens! “Nit drammn, vie goat jaagn”. Tegen half 10 op de stalen ros , voor alle zekerheid hadden de meesten zich uit voorzorg van een regenbroek voorzien. Er was een prachtige route uitgezet door Captain Henk. Wat ook super mooi is dat Jan Rohaan mee rijd met bezemwagen met aanhanger, deze was beschikbaar gesteld door zijn werkgever Wessels Timmerwerken uit Rijssen. Daar zijn wij Jan en zijn wergever dankbaar voor. Voor dat iedereen de poort uit kon rijden moest er even een bougie droog gemaakt worden, van een verzopen Puch. De route loopt langs diverse bekende en onbekende plaatsen met alle mooie kronkelweggetjes. Tot nu toe nog droog weer. Wat is het dan toch relaxt en genieten om zo met een koppel snoevers rond te toeren. Op een zeker moment begeeft de koppelingskabel het  van Ep zijn Zundapp. Ep zegt ach hij raveln wa iets ma ja. Allemaal aan de kant ,Wilfried moest even een boom water geven, en gelukkig hebben wij Mans, met een hele winkel aan onderdelen in de tas. Dus een nieuw koppelingskabeltje gemonteerd en klaar is kees . Tevens zijn Heins en Rob bezig de zundapp van Heins te voorzien van een normaal lampje, voor het achterlicht. Voor ik aan de toerrit begon waren al mijn spieren stijf, maar na een uurtje achter Heins gereden te hebben waren al mijn spieren weer soepel en warm door de sterke rooie lamp van Heins, Heins had namelijk een nieuwe lamp gemonteerd in zijn dappie. Deze was zo vel dat je niet meer naar de sauna hoeft. Afijn de reis kon weer voortgezet worden en wij kwamen weer langs mooie plaatsjes en zeer mooie buitengebieden met mooie glooiingen in het landschap. Prachtig om te zien en het is ook nu nog steeds droog. Snel nog even een stop gemaakt om al het moois te bewonderen en ja hoor Wilfried moest natuurlijk weer een boompje water geven. De reis ging door naar het kasteel Singraven ,even een fotootje maken van de brommers voor het kasteel moet kunnen. Captain Henk rijd natuurlijk voorrop het laantje op en how how how daar staat een dame bij het kasteel hysterisch te zwaaien met al haar ledematen van ga terug en snel een beetje. Maar de charmes van onze Captain overviel haar en de foto mocht alsnog gemaakt worden. De brommers worden netjes in lijn gezet voor een fotocollage, eerst moest er een foto gemaakt worden met alle rijders . Er werd een voorbijganger aangehouden die de foto moest schieten. Dan moet iedereen zijn brommer in gereedheid brengen maar dat ging nog niet zo heel vlot en het wachten was even op Wilfried, die moest zijn haar even fatsoeneren in de ramen van het kasteel als spiegel.

De foto’s zijn gemaakt en het hysterische vrouwtje nu aardig kalm geeft aan dat er een bruidspaar in aantocht was en dat zij ons vriendelijk verzocht te door te rijden. Iedereen op de brommer en op naar de volgende stop bij een prachtige locatie met waterpartijen watermolens en wat nog meer. En Tja Wilfried moest natuurlijk weer even een boompje water geven. Er was ruimschoots tijd voor wat lekkere versnaperingen, dat was weer prima en goed geregeld. 

En ook Prachtig mooi om te zien dat de oude monumentale panden en werken zo mooi onderhouden en bewaard worden. Het is warempel nog steeds droog en de reis gaat weer vrolijk verder. Op weg via de mooie rustieke binnenwegen door naar Denekamp en richting oud Ootmarsum. In Ootmarsum zijn wij het mooie oude centrum ingereden, de brommers werden opgesteld bij de kerk en verhip daar kwamen de eerste druppels regen uit de lucht vallen. Dan wordt er unaniem besloten om ergens een kop koffie of eten te scoren. Grote Kreidler man Calviene loopt voorop door de straten op zoek naar een eettent.  Vie goat hier leenksof, nee niks Vie goat rechts doar zit oak niks. Zo hebben wij ondertussen heel het centrum mogen aanschouwen. Terug naar het beginpunt daar is een eettent. Heerlijk gegeten met zijn allen op één na dat was Heins! Die stond in de regen de brommers te bewaken ,de Held. Ondertussen was het zachtjes regenen gestopt en overgegaan in een fatsoenlijke bui regen. Jongs wat doow! Zegt de Captain. Nou raps op hoes an en noar het clubgebouw. Da gooit vie nen poar hamburgers op de plaate. Zo gezegd zo gedaan, op de brommers van Ootmarsum richting het clubhuis onderweg werd de fatsoenlijke regenbui een echte bui. Er was geen regenpak tegen bestand. Iedereen was bij aankomst tot op de draad kletsnat. De motor rijders van’tuf hadden ook een mooie toertocht gehad. Tijdens het eten van een goed stuk vlees was iedereen het weer eens dat het een geslaagde fantastische en bovenal een zeer gezellige dag was en deze voor geen goud had willen missen. 

Het was een fantastische dag,Iedereen heeft ervan genoten.

Groet Bert A

Bedankt Harrie, en Mariet

25-05-2022 Woensdag Avond, yes toer avond.

Maar deze keer een zeer bijzondere.

En ik weet eigenlijk niet goed te verwoorden, waarom het zo bijzonder voelt!

Dankbaar en blij zijn we dat Harrie Bruggeman, nog zo goed te passe is. De verwachtingen waren 2 jaar geleden zo anders. 

Denkend aan het Woensdag avondritje van destijds. 23-09-2020 https://www.mtctuf.nl/2-takt-snoever-berichten/  Een eigenlijke “afscheidsrit” werd een onvergetelijke wonderlijk avond, en had een fijn vervolg. Want Harrie knapte op, ipv dat hij zoals de doktoren verwachten, hij snel achteruit zou gaan.

Dankbaar dat wij nog steeds samen vriendschap kunnen beleven en nog samen, fijn kunnen toeren. En dat Harrie hier ook dankbaar voor is, liet hij ons weten op onze laatste jaarvergadering. 

Hij wilde een schilderij van zijn bromfiets, geschilderd door zijn vrouw Mariet, schenken aan onze club. 

En zo’n speciaal geschenk, moet natuurlijk op een goede manier naar ons clubhuis worden gebracht. En verdiend natuurlijk een speciale plek. 

We zouden Harrie en het schilderij, van huis gaan halen, en dezelfde rit van destijds nog eens overdoen. Nu in tegengestelde richting, weliswaar. Harrie’s vrouw, Mariet toonde haar gastvrijheid, en bood aan om voor de hele club koffie te zetten. Dank daarvoor. Laurens (oonze Eppie) stelde gelijk zijn bezemwagen weer beschikbaar, om het “brommerschilderij” te kunnen vervoeren. En zo werd het een fijne geslaagde avond. Met een hele kermis brommers en een bezemwagen, bij Harrie voor de deur, en met 20 man bij Harrie en Mariette op de koffie. Na de koffie en natuurlijk Harrie en Mariet hun appartement te hebben bewonderd samen op pad. Nu richting Harrie en Henk Bruggeman hun geboorteplekje. Veel mooie plaatjes geschoten. Toen richting Nieuw Heeten, S-plo, Holten Beuseberg, Borkeld vervolgens naar het clubhuis om het schilderij te gaan installeren , gezelligheid genoten in het clubhuis, jammer dat Feyenoord vanavond  verloor, maar onze club heeft vanavond zeker gescoord, en gewonnen, het bewijs is het schilderij, van een Kreidler, geschilderd met passie, als een blijvende herinnering! 

Harrie, Mariet en natuurlijk alle Snoevers bedankt!