Categorie: Tourverslagen

Zaterdag 13 april was het ideaal motorweer. Net iets boven de 20 graden en het zonnetje scheen vrolijk. Maar liefst 52 motorrijders schreven zich in voor de Voorjaarsrit. Ook omdat de 2-Takt Snoevers ook aanwezig waren voor hun voorjaarsklassieker, was het een drukke bedoening op ‘n Tuf. Eenmaal op de motor ging de rit onderlangs de Holterberg door naar Middel, waar prachtige slingers van bochten zich aan elkaar regen. Eenmaal met het pontje de IJssel overgestoken, werd al snel de Veluwe bereikt. Bij Hoenderloo kon gekozen worden om de tolweg over het Natuurpark Hoge Veluwe te rijden. Met omgerekend ruim een Euro per kilometer, is het niet gek dat er (nagenoeg) geen gebruik van is gemaakt. Halverwege was het voor de meesten tijd om gezellig een ijsje met elkaar te eten. De terugtocht naar het clubhuis was ook één bochtenfeest, afgewisseld met een minimaal stukje snelweg om de IJssel over te steken.

1 2 ►

Onder het motto slecht weer bestaat niet, toch maar om half elf in de druilerige regen richting clubhuis. Bij aankomst was de koffie al bijna klaar. De rijders en niet-rijders druppelden net als de regen langzaam binnen. Om elf uur vertrokken de eerste van de 12 deelnemers richting Ypelo om van hieruit door het mooie Twente naar Duitsland te rijden. Helaas was de horeca in de kleine plaatsjes zoals Uelsen allemaal nog dicht, dus reden we door tot de grens om een heerlijke lunch te nuttigen. De paaseieren waren niet aan te slepen. Nadat de regenkleding weer was uitgelekt, reden we de laatste 70 kilometer door Twente terug naar het clubhuis, waar nog even onder het genot van een bak goeie koffie werd nagepraat. Tuf en deelnemers bedankt voor de mooie en gezellige dag.

Leden met het GPS-abonnement hebben geluk. Die kunnen de rit nog een keer rijden als het weer beter is. Helaas telt het dan niet mee voor het tourkampioenschap.

Leden met het GPS-abonnement hebben geluk. Die kunnen de rit nog een keer rijden als het weer beter is. Helaas telt het dan niet mee voor het tourkampioenschap.

Zatardag 16 maart was het rond het middaguur ongeveer 10 graden. Perfect weer om een natte neus te krijgen op de motor. Iets na één uur waren alle 40 ingeschreven motorrijders uit het clubhuis vertrokken om de Natte neuzenrit te gaan rijden. Het was een prachtige rit door de Achterhoek, en een klein stukje Duitsland. Hoewel het in het vroege voorjaar altijd oppassen is met allerlei rotzooi op de weg, was het één groot bochtenfeest. Ongeveer halverwege de rit, in het lieflijke Lievelde, werden de meeste motoren geparkeerd bij Hotel Loco voor kop koffie, met voor de lekkerbekken een stuk monchou-taart. Het was een mooie rit, met voor elk wat wils. Lekker rondkijken naar de natuur en met een beetje geluk zie je zeven reeën op een akker.

1 2 ►

De weersverwachting gaf aan dat er een aantal buitjes konden vallen in de middag. Toch schreven 37 motorrijders zich in voor de Lege tankrit. Met de zon schijnend aan de hemel vertrokken we richting Achterhoek. Na Oldenkotte werd er zelfs nog een stukje Duitsland meegepikt. Meer dan een verdwaalde druppel regen is er tijdens het rijden niet gevallen. De wegen waren hier en daar goed nat geregend. Maar het leek wel of de rit precies tussen de buien door gelegd was. Halverwege de rit werd er gepauzeerd. Het toeval wilde dat precies een flinke bui viel toen iedereen aan de koffie zat. Aan de troep op de weg was goed te zien dat het ook flink gewaaid had. Eenmaal terug op de parkeerplaats bij ‘n Tuf werd er nog even gezellig nagekletst over de fantastisch mooie rit door het Twentse en Achterhoekse landschap.

Op de laatste dag van september vertrokken 35 motorrijders, onder een stralende zon en het kwik boven de 20 graden, om één van de laatste clubritten van het jaar te rijden. Het was goed te zien dat de boeren druk bezig waren geweest met met het binnenhalen van de oogst. Achter de motoren stegen dikke stofwolken op waar de weg nog niet goed schoongemaakt was. Net Drenthe binnengereden, stopten de meesten bij de truckstop in Coevorden, waar een blikje fris, koffie of een ijsje genuttigd werd. De rit ging verder naar Schoonebeek, waar de oude en nieuwe ja-knikkers te bewonderen waren. Na Dalerveen ging het door dorpjes met exotische namen als Amsterdamscheveld, Westerbos en Esschebrugger. Iedereen was het over eens dat het een mooie rit was.

Zaterdag 16 september vertrokken 26 rijders van ‘n Tuf om de Reggestadrit te rijden. Gelukkig werd zowel op de heen als terugweg via de provinciale weg om Markelo heen gereden, zodat de rit niet het parcours van de Hellendoornrally doorkruiste. Kort voor Zwiep werd door menigeen de uitdaging van een onbedoeld stuk offroad rijden aangegaan wegens wegwerkzaamheden. Daarna ging de rit verder de Achterhoek en Oude IJsselstreek in. Bij Emmerich werd de Rijn voor de eerste keer overgestoken. De Rijn werd verder stroomopwaarts gevolgd tot Wesel, waar de Rijn voor de tweede keer werd overgestoken. Al slingerend over mooie weggetjes door de Achterhoek kwamen we ron d drie uur weer terug bij het clubhuis. Hier werd nog nagepraat over de rit, de mooie nieuwe Vstrom van een trotse Anite en het prachtige weer, onder het genot van een glas fris en een ijsje.

Het laatste avondritje van 2023 werd zaterdag 2 september onder zonnige omstandigheden gereden. Hoewel het uiteraard een rondrit was, werd er gelukkig nagenoeg niet tegen de zon in gereden. Clubfotograaf Ben stopte onder het viaduct langs het kanaal, waar een aantal motoren met berijder op de foto gezet werden. De 34 rijders konden de 80 kilometers waren allemaal rond 8 uur weer terug bij het clubhuis om nog even na te praten op de parkeerplaats en keken terug op een geslaagd motorritje.

Dreigende luchten pakten zich samen boven Rijssen op een zwoele zaterdavond midden in juli. Toch vertrokken 26 motorrijders vol goede moed vanaf het clubhuis om de 3e avondrit van 2023 te rijden. De temperatuur bij vertrek was circa 28 graden, zodat menigeen het flink warm had. Ergens tussen Ommen en Balkbrug kwam er een verfrissend buitje over, waardoor de temperatuur aangenamer werd. Halverwege de rit werd in Staphorst buiten op het terras pauze gehouden, waarna de terugreis werd hervat. Ook nu begon het halverwege te regenen. De hemelsluizen werden echer dermate ver opengetrokken, dat het leek alsof er emmers water naar beneden vielen, in plaats van druppels. Hoewel iedereen tot op de onderbroek nat geregend was, heeft iedereen volop genoten van de prachtige rit.

TTTRRRiiiiiNNNGGG!!!! Het is nog niet eens vijf uur en de wekker gaat als af op de vroege zaterdagmorgen. Eén keer per jaar moet het maar, want dan is het weer tijd voor de altijd weer mooie en gezellige Vroege vogelrit. Buienradar geeft wisselvallig weer aan met hier en daar motregen. Toch schrijven 27 deelnemers zich in voor de rit. Vanwege de triathlon in Holten is de rit op het laatste moment verlegd, zodat er ruim 10 kilometer meer te genieten was. Na een stukje Salland werd de IJssel overgestoken via de oude IJsselbrug in Deventer, waarna een klein stukje over de dijk gestuurd werd. Daarna werd voor de vierde keer de Veluwe opgezocht. Het is toch verbazingwekkend dat hier iedere keer weer een nieuwe leuke route gereden kan worden. Halverwege de rit stonden Henk en Joke met broodjes en koffie, die iedereen zich goed liet smaken. Eenmaal terug op ‘n Tuf stond de koffie alweer te dampen en met een broodje knak acher de kiezen ging iedereen tevreden huiswaarts om nog van de rest van het weekend te genieten.