Snertrit ‘De Seizoensafsluiting’

Zaterdag 26 oktober was het zover: de allerlaatste rit van ons brommer- en motorseizoen, de befaamde Snertrit! Deze rit beloofde, zoals altijd, gezelligheid en brommerplezier. We hoopten natuurlijk op mooi weer — hoewel, een beetje herfstkou de warme snert na afloop alleen maar lekkerder laat smaken, zijn we blij met dit mooie korte broekenweer.  De oproep voor deze tocht luidde: “We verwachten veel Snoevers aan de start!” En dat bleek terecht, want maar liefst 26 brommers stonden klaar bij ons clubhuis om aan de tocht te beginnen.

Na een gezellige start met koffie en bijpraten, vertrokken we klokslag 14:30, zoals afgesproken, helaas de eerste kilometer zonder onze jarige Hendrikus. Gelukkig voegde hij zich even later net buiten Rijssen bij de groep — deze rit zonder hem afmaken was toch ondenkbaar! De korte broeken konden onverwacht dus nog uit de kast, want het weer was uitzonderlijk mooi voor een Snertrit, bijna zomers.

Onze tocht voerde ons over de Borkeld,  we genoten ultiem van de mooie herfstkleuren, we gingen langs de televisietoren, door het Markelosbrook en door richting Gelselaar. Met brede glimlachen reden we langs de drukke terrassen van dit prachtige dorp. De sfeer was fantastisch, en de route leek perfect afgestemd. Even later hielden we halt bij de Hallermolen in Diepenheim voor een korte plaspauze. Qua tijd zaten we precies op schema, en we genoten van een mooi ommetje langs kasteel het Nijenhuis.

Onderweg kwamen we een vriendelijke boswachter tegen, die enige humor wel kon waarderen, toen we hem geruststelden dat we rustig en netjes zouden passeren. Met een knipoog liet hij ons weten dat hij “niet eens genoeg bonnen kon uitschrijven” en wenste ons een goede tocht. Bedankt, boswachter, voor die extra charme op onze route!

Verderop, door Markvelde richting Goor, sloeg het noodlot even toe: de Oranje Zundapp Roller van Laos kreeg een lekke band, en Klaas besloot door deze pech zijn weg rechtstreeks naar huis te vervolgen, zijn darmen konden deze traumatische herinneringen schijnbaar nog moeilijk verwerken. Ondanks deze kleine tegenslag bereikten we gezamenlijk de finish, waar een broodje worst en een heerlijke bak snert ons opwachtten.

Deze Snertrit was de perfecte afsluiting van een prachtig seizoen. We danken alle deelnemers, brommervrienden en motormaten voor de gezelligheid en de onvergetelijke momenten!

Snertrit 2024

Klokslag drie uur, op de laatste zaterdag van oktober, vertrokken onder begleiding van een stralende najaarszon 25 knetterende brommers. Een uurtje later zetten 35 brommende motoren de achtervolging in. De geur van de 2-takten hing nog in de lucht, zodat de motorrijders alleen maar het reukspoor hoefden te volgen. Na een stukje Borkeld werd koers gezet naar de televisietoren van Markelo. Het centrum van het pittoreske Gelselaar werd doorkruist voordat we na met een boogje om Diepenheim te hebben getuft, ging het met de neus op het stuur gedrukt terug naar ‘n Tuf waar de snert met een flink stuk worst klaar stond. Het was een prachtige afsluiting van een mooi tourseizoen. Op naar volgend jaar!

In memoriam rit, voor ons toermaat Harrie Bruggeman


Woensdagavond 19 juni 2024 hebben wij afscheid genomen van ons toermaatje Harrie. Het was een hele bijzondere afscheidsrit. Met onze brommers waren we op ons “woensdagavond toeravond tijdstip” aanwezig bij het rouwcentrum in Nijverdal. We stelden onze bromfietsen op in een soort van erehaag, wetende dat Harrie niet anders gewild zou hebben. Na de condoleances en een van harte door de familie aangeboden kop koffie, zijn we naar Haarle gereden. Natuurlijk gestopt bij het geboortehuis van Harrie voor een fotootje. Deze rit noemden we al Harrie’s rondje en zo zal het rondje Haarle altijd blijven heten.


De familie willen we bedanken voor de manier waarop wij afscheid konden nemen van Harrie en wij wensen hen veel sterkte toe nu ze Harrie moeten missen. De rit ging die avond verder via Nieuw-Heeten, Espelo, Holten en de Borkeld, in ons hoofd herinneringen aan Harrie: altijd vrolijk en humorrijk. Wij zullen je missen.

Verrassingsrit 2024

TAKTSNOEVERS OP ZATERDAG 18 MEI 2024

Voorbereiding

Om zo’n rit voor te bereiden komt er nog heel wat kijken. De tourcommissie moet eerst in beeld brengen wie er meegaan en dan de rit uitstippelen en daarbij moet er ook nog enkele keren vergaderd worden op de Roerdomp. Nou woon ik daar ook en ik merkte helaas dat ik steeds minder populair word. Ze weten wanneer ik er niet ben en dan wordt er vergaderd.
Vervolgens moeten er nog allerlei consumpties e.d. geregeld worden en bleek er dat er geen bezemwagen was. Gelukkig stelde Henk M zich beschikbaar, van de week nog geopereerd en toch nog zoveel pit om dan met de bezemwagen te willen rijden. Dat laatste vind ik altijd zeer verstandig. Helaas in het verleden ook er gebruik van moeten maken, waarbij ik nog steeds gechanteerd word door Albert,dat als ik te vrijpostig ben de beelden daarvan getoond gaan worden.  Nou rijd ik tegenwoordig op een echte watergekoelde Zundapp maar dat zegt ook niet alles. Er rijden degelijke Duitse merken als Zundapp en Kreidler mee maar de club doet niet moeilijk als er ook, hoe zal ik het zachtjes zeggen,  snel goedkoop Japans spul meedoet en dat is aan de ene kant mooi, maar aan de andere kant is het verstandig om niet alleen een bezemwagen maar ook 3 koffers met Honda gereedschappen aan boord te hebben. 
Er reed ook een Puch Maxi mee. Maxi staat in dit geval voor maximaal hoeveelheden benzine bij je hebben. De sympathieke Wim uit Enter had 15 liter benzine van tevoren naar de Roerdomp gebracht, omdat deze Puch 1 op 10 rijd, en dat is dan nog afgerond naar boven.
Er hadden 17 mannen zich opgegeven.

De kantine
Na de inschrijving bij Hendrikus (met zijn stoere, mannelijke gestalte valt hij niet alleen in de smaak bij de vrouwen) werd er door de steeds mondiger wordende Johan een toespraak gehouden, met de opmerking die mij altijd aanspreekt om niet rechts in te halen, In dit politiek beladen tijdperk lijkt me dat uit de mond van Johan een passende uitspraak. Gelukkig mooi weer en wonder boven wonder, mijn Zundappje startte in 1 keer, nog nooit eerder gebeurd. Normaliter moet ik ochtendgymnastiek doen door 2 keer door de straat aangeduwd te rijden voordat de bromfiets wil starten. 


De rit zelf
Prachtige rit met veel bossen en lange stukken aaneengesloten rijden. We hebben 3 x een stop gehad waar bleek dat niet alleen Johan maar ook zijn zoon Gijs en vooral Ria veel werk hadden verzet, met koffie, hapjes-met dank aan Dianne van Hendrikus-, frisdranken e.d. Ria heeft ook nog de gave om sommigen in de gaten te houden die de neiging hebben om maar meteen alle stukjes kaas, leverworst. e,d op te eten.
Er werd nog even stilgestaan bij een oorlogsmonument, waarbij Johan het een en ander vertelde (daar zit een voorzitter in wording in). De piloot heeft in 1943 Den Ham voor een ramp behoed. De motoren van de Lancaster waren uitgevallen, waarbij hij gezorgd heeft dat de 7 overige bemanningsleden eruit konden springen en hijzelf het leven liet daarna door op een weiland te landen. Helden die terecht niet worden vergeten. 

Onze club wordt ook steeds milieubewuster en denkt ook aan de gezondheid. Zo was er een stop ingelast waarbij we door de bossen konden lopen en de heerlijke stoere geur van dennen kunnen ruiken.

De laatste kilometers gingen via Zenderen waarbij ik steeds rustiger ging rijden omdat er ergens wat klepperde, zelfs een merk als Zundapp is niet meer wat het geweest is.
Ondanks paar spettertjes kwam iedereen ongedeerd aan en werden we op de nodige broodjes hamburger, kroket e.d. getrakteerd door Ria.
Dank aan degenen die weer veel werk hebben verricht en ook mooi dat er geen pech e.d. is gebeurd. 
(verslag van Klaas)

Om er lekker in te komen rit

Afgelopen zaterdagmiddag, 13 april 2024, reden we de eerste tourtocht van de 2-Takt Snoevers weer. Om 12:30 uur gingen we verzamelen, aanmelden en ff bij praten. De motorclub was er ook, dus mooi van beide zijden veel bekijks. Omdat het de “Om er lekker in te komen rit” is, was het een kort ritje. Via centrum van Rijssen, langs Piet van ‘t Witte Hoes, over de Borkeld, langs het Twenhaarsveld en dwars door Holten. Toen werd de rit ff iets aangepast om sommige leden met een niet nader te noemen merk te plagen. Via de Motieweg werd de Holterberg opgereden. Bovenaan de Motieweg werd ff pauze gehouden, om dat sommige bromfietsen even een kleine pauze nodig hadden 😄. Via rand van Nijverdal, Zuna en Notter, moesten we rond de klok van 14:30 uur, bij het Stadskwartier in Rijssen zijn. Daar werden we ontvangen met koffie en konden we kiezen uit een dikke plak koek of cake. Het Stadskwartier is een instelling voor de oudere demente mensen. Die konden de brommers bekijken en bij sommige bewoners kwamen echt oude herinneringen weer naar boven. Dat was mooi om te zien en om te horen. Het was een fijne bijeenkomst. Van uit daar kon iedereen weer z’n eigen weg gaan! De opkomst was weer geniaal. Mede-snoevers bedankt daar voor! Graag allen tot de volgende clubrit op 18 mei!
Groeten van Albert de “Honda man” 💪

Nieuw logo 2-Takt Snoevers

Op de algemene ledenvergadering presenteerde Ria het nieuwe logo van de brommerclub 2-Takt Snoevers met een filmpje. Mooie bijkomstigheid is dat het nieuwe logo aansluit met het oorspronkelijke logo van Motortourclub ‘n Tuf. De afkorting 2TS is mooi verwerkt in de tank van de klassieke bromfiets. Een dik compliment voor de maker Gijs Waggeveld. Toeval of niet? De brommerrijder lijkt sprekend op één van de 2-Takt Snoevers van ‘n Tuf.

Snertrit 2023

De laatste rit van het jaar is altijd de Snertrit. Een klein ritje van ongeveer 60 kilometer waar zowel de 2-takten als de motoren gezamenlijk aan deelnemen. De temperatuur was ongeveer 15 graden. Hoewel de maand oktober als één van de natste in de afgelopen 100 jaar in de boeken gaat, was het gelukkig droog. Rond drie uur vertrokken 15 2-Taktsnoevers om een mooi ritje te rijden rondom Laren. Een uur later zetten 25 motorrijders de achtervolging in om te voorkomen dat alle snert, broodjes knakworst, beenham, gehakballetjte en schnitzeltjes in de hongerige magen van de brommerrijders terecht zouden komen. Haast voor niets, want Henk en Joke kennen de pappenheimers wel, zodat er genoeg voor iedereen te eten is. Iedereen is terugkijkend op een mooie rit met een voldaan gevoel en volle maag naar huis naar huis gereden.

Met Harrie B, en de 2-Takt Snoevers naar café ‘De Pothoek’ in Markelo.

Toerritje van woensdag avond 27 september Onze kapitein Henk had weer een mooie rit uitgekozen. Het was eigenlijk een verzoek van mevrouw Bruggeman, zoals velen van ons wel weten, is Harrie ziek en zou het een ritje worden waar Harrie op de brommer zou meerijden.

Bij nader inzien leek het toch niet verstandig om Harrie nog te laten rijden, en daar was hij het zelf ook wel mee eens. Dus gingen wij richting Nijverdal om Harrie op te halen.

We besloten om Harrie als bijrijder naast Bas Euren te plaatsen, met zijn vrouw op de achterbank, om dan achter de brommers aan te rijden. Met het raam een stukje open konden ze toch nog de geur van de 2-taktmotor opsnuiven.

De rit ging richting Holterberg, vervolgens naar Bathmen en Laren, om vervolgens een koffiestop te houden bij Pothook in Markelo. Daar hebben we even bijgepraat.

Toen de koffie op was, was het buiten al donker. Gelukkig had bijna iedereen weer goed licht op de brommer, zelfs Johan W. Nu werd er naar huis gereden, en iedereen kon afhaken wanneer hij dat wilde.

Al met al was het een geslaagde rit. We hopen dat we volgend jaar nog een keer zoiets kunnen doen in het bijzijn van Harrie en zijn vrouw.

verslag gemaakt door M Scholman

“IJssel Monsterrit” 2-TaktSnoevers 9-9-2023

Brommerrit van 9 september 2023
Met 19 leden van de brommerclub van ’n Tuf hebben we een fantastische rit gehad, genaamd de “ijssel Monsterrit”! We begonnen allen met één belangrijke taak: zorgen dat je brommer een vollere tank heeft dan je maag na een stevig ontbijt!
Na een bakje koffie met koek reden we vanuit het clubhuis weg.
Onze captain Henk voorop en, voordat ik het vergeet, bovendien mag het wel eens gezegd worden: petje af voor Henk.
Onze Henk bereid elke rit voor alsof het een militaire operatie is. De week ervoor verkende hij het hele traject, paste obstakels aan, voegde zelfs een zandweg toe voor onze avontuurlijke Klaas. (Hierover later meer). We kunnen Henk niet genoeg lof geven voor al zijn inspanningen. Maar nu, genoeg veren in zijn kont, we gaan weer verder via Hellendoorn, Luttenberg, Heino en na een korte pauze bij kasteel Nijenhuis, waar van de 19 rijders zich 18 stonden te vergapen aan drie dames die daar klaarblijkelijk een verkleedparty aan het houden waren, richting Het Engelse werk in Zwolle. Daar hadden we onze eerste stop en uit de bezemwagen kwam een hapje en een drankje. Na het strekken van onze benen reden we langs een geweldig mooie route via het plaatsje Zalk langs het Drontermeer naar Elburg.

Wie Elburg kent: de bedoeling was om met de brommers langs het water te parkeren, een visje of iets lekkers te halen en je brommer laten bewonderen/bekritiseren door omstanders. Helaas ging dit plannetje niet door, een onverwacht obstakel: Botterdagen in Elburg. De brommers werden op een andere plek neergezet inclusief brommerbewaking, zodat een ieder rustig iets lekkers kon nuttigen in het mooie Elburg.


Vanuit Elburg was het een klein stukje rijden naar Oldebroek. Hier mochten we rondkijken bij de verzameling oude race motoren en brommers bij dhr. Zoombelt. Verder op huis aan via weer prachtige paden en wegen langs de IJssel richting Wijhe waar we met de pont zijn overgestoken en een tientje van de prijs hebben afgepingeld.
De rit ging fantastisch! Albert volgde met de bezemwagen (met dank aan Wessels Transport) en had een heerlijk rustig middag. Totdat:
Willard een schuiver maakte naar rechts, scheurde langs de berm en moest met alle kracht aan zijn stuur trekken om de brommer en hemzelf op de been te houden: lekke band. Anja die achter hem reed, had grote bewondering voor de manier waarop Willard zijn brommer uit deze benarde situatie haalde. Anja was zo onder de indruk dat ze haar eigen benarde situatie creëerde en hier rode oortjes van kreeg! Maar goed dat buurman K. dit niet begreep.
En dan was er nog Klaas, die zijn zandwegavontuur op prijs stelde en prompt een lekke band kreeg. Je weet wel, zo’n weg waar geen enkele brommerrijder op wil rijden. Henk had speciaal voor Klaas een zandweg gekozen, en wat gebeurde er? Juist ja, lekke band! Albert, onze bezemwagenchauffeur, dacht dat hij al bijna in Rijssen was, maar hij moest rechtsomkeert maken om Klaas en zijn brommer te redden.
En laten we Ethan niet vergeten, die dacht dat hij minstens 200 kilometer kon rijden met zijn tank. Daar stond hij: moederzielig alleen in de berm. Anja kon haar geluk niet en op racete met topsnelheid naar captain Henk om de stoet tot stilstand te brengen. Lang leve de bezemwagen, die Ethan redde met een jerrycan benzine!
Tegen vijven waren we terug in Rijssen, waar Ria en Wim de broodjes hamburger klaar hadden. Onder het genot van een verfrissend drankje hebben we nog lang nagepraat over deze heerlijke rit welke naar mijn mening wel haast de mooiste was die we tot nu toe met elkaar hebben mogen rijden.


Een dikke pluim aan de organisatie en aan Dianne voor de hapjes! Het was een rit om nooit te vergeten en laten we hopen dat onze volgende brommertochten net zo mooi, avontuurlijk en gezellig zullen zijn!
Johan W

Salland-Veluwe rit

Zaterdag 29 juli was het dan zover: de Veluwe rit. Na heel wat wikken en wegen (wat doet het weer), waren er toch nog een aantal deelnemers van onze club die meereden. We verzamelden bij ons clubgebouw om half 9 om vervolgens richting Nijverdal te rijden en daar nog een paar clubleden op te pikken.
Van hieruit ging het richting Raalte, waar onze Rob al ongeduldig stond te wachten. Nu waren we compleet en konden we naar Liederholthuis waar we warm werden ontvangen. Onder het genot van een kop koffie/thee met een plak cake kon er na een korte toespraak van de voorzitter gestart worden, met ongeveer 135 mannen en een aantal vrouwen.

De rit ging over mooie weggetjes en dijken, eerst richting Zwolle en toen naar Zalk over mooie binnenweggetjes richting Elburg , waar de eerste pauze was. Dat was ook wel nodig, want er stonden al een aantal deelnemers stil, waarvan ook van onze club. Rob had zijn koppelingskabel kapot, die werd vervangen door een nieuwe van een kreidler (wonder boven wonder werkte het ook nog), die in de bezemwagen aanwezig was. Jan zijn uitlaat was los gegaan, deze werd weer vastgemaakt.

De beelden, gemaakt door “Het Oale Kreng”.

Nuwerd er nog snel even een patatje gegeten en gingen de brommers naar Nunspeet, waar we nog een mooi stuk natuur van de Veluwe meepakten. Van daaruit via Oene naar Wijhe, waar we met het pond over de Ijssel gingen, 2x een pond vol brommers, dat was meer dan een kilo.

Daarna gingen we naar ons eindpunt waar een warme gehaktbal en een koud drankje op ons lagen/stonden te wachten. Al met al een geslaagde dag met een klein beetje regen, maar dat kon je door de vingers zien. Allemaal bedankt voor de mooie en gezellige rit!
Mans Scholman