Brommerrit van 9 september 2023
Met 19 leden van de brommerclub van ’n Tuf hebben we een fantastische rit gehad, genaamd de “ijssel Monsterrit”! We begonnen allen met één belangrijke taak: zorgen dat je brommer een vollere tank heeft dan je maag na een stevig ontbijt!
Na een bakje koffie met koek reden we vanuit het clubhuis weg.
Onze captain Henk voorop en, voordat ik het vergeet, bovendien mag het wel eens gezegd worden: petje af voor Henk.
Onze Henk bereid elke rit voor alsof het een militaire operatie is. De week ervoor verkende hij het hele traject, paste obstakels aan, voegde zelfs een zandweg toe voor onze avontuurlijke Klaas. (Hierover later meer). We kunnen Henk niet genoeg lof geven voor al zijn inspanningen. Maar nu, genoeg veren in zijn kont, we gaan weer verder via Hellendoorn, Luttenberg, Heino en na een korte pauze bij kasteel Nijenhuis, waar van de 19 rijders zich 18 stonden te vergapen aan drie dames die daar klaarblijkelijk een verkleedparty aan het houden waren, richting Het Engelse werk in Zwolle. Daar hadden we onze eerste stop en uit de bezemwagen kwam een hapje en een drankje. Na het strekken van onze benen reden we langs een geweldig mooie route via het plaatsje Zalk langs het Drontermeer naar Elburg.
Wie Elburg kent: de bedoeling was om met de brommers langs het water te parkeren, een visje of iets lekkers te halen en je brommer laten bewonderen/bekritiseren door omstanders. Helaas ging dit plannetje niet door, een onverwacht obstakel: Botterdagen in Elburg. De brommers werden op een andere plek neergezet inclusief brommerbewaking, zodat een ieder rustig iets lekkers kon nuttigen in het mooie Elburg.
Vanuit Elburg was het een klein stukje rijden naar Oldebroek. Hier mochten we rondkijken bij de verzameling oude race motoren en brommers bij dhr. Zoombelt. Verder op huis aan via weer prachtige paden en wegen langs de IJssel richting Wijhe waar we met de pont zijn overgestoken en een tientje van de prijs hebben afgepingeld.
De rit ging fantastisch! Albert volgde met de bezemwagen (met dank aan Wessels Transport) en had een heerlijk rustig middag. Totdat:
Willard een schuiver maakte naar rechts, scheurde langs de berm en moest met alle kracht aan zijn stuur trekken om de brommer en hemzelf op de been te houden: lekke band. Anja die achter hem reed, had grote bewondering voor de manier waarop Willard zijn brommer uit deze benarde situatie haalde. Anja was zo onder de indruk dat ze haar eigen benarde situatie creëerde en hier rode oortjes van kreeg! Maar goed dat buurman K. dit niet begreep.
En dan was er nog Klaas, die zijn zandwegavontuur op prijs stelde en prompt een lekke band kreeg. Je weet wel, zo’n weg waar geen enkele brommerrijder op wil rijden. Henk had speciaal voor Klaas een zandweg gekozen, en wat gebeurde er? Juist ja, lekke band! Albert, onze bezemwagenchauffeur, dacht dat hij al bijna in Rijssen was, maar hij moest rechtsomkeert maken om Klaas en zijn brommer te redden.
En laten we Ethan niet vergeten, die dacht dat hij minstens 200 kilometer kon rijden met zijn tank. Daar stond hij: moederzielig alleen in de berm. Anja kon haar geluk niet en op racete met topsnelheid naar captain Henk om de stoet tot stilstand te brengen. Lang leve de bezemwagen, die Ethan redde met een jerrycan benzine!
Tegen vijven waren we terug in Rijssen, waar Ria en Wim de broodjes hamburger klaar hadden. Onder het genot van een verfrissend drankje hebben we nog lang nagepraat over deze heerlijke rit welke naar mijn mening wel haast de mooiste was die we tot nu toe met elkaar hebben mogen rijden.
Een dikke pluim aan de organisatie en aan Dianne voor de hapjes! Het was een rit om nooit te vergeten en laten we hopen dat onze volgende brommertochten net zo mooi, avontuurlijk en gezellig zullen zijn!
Johan W
