Reggestadrit 2024

Hoewel de temperatuur slechts 10 graden was, scheen de zon, wat een belofte gaf voor een prachtige dag. De Reggestadrit stond op het programma, een rit die ons door mooie landschappen, pittoreske dorpjes en zelfs over de landsgrens zou leiden. Er hadden zich 19 enthousiaste motorrijders ingeschreven. We vertrokken in groepjes richting ‘De Borkeld’. De eerste kilometers voerden ons langs vertrouwd terrein, maar al snel werden de slaperige wegen ingeruild voor de landelijke omgeving rondom Gelselaar. Dit schilderachtige dorpje lag er nog rustig bij, alsof de tijd er even stil had gestaan. Vanuit Gelselaar ging de tocht verder naar Zwiep, waar de Witte Wieven, volgens de oude legenden, rusten op de Zwiepse berg. Vandaag werden ze even gestoord door het gebrom van de motoren, maar dit gaf de rit juist een avontuurlijk tintje. De route vervolgde richting het Duitse grensgebied. Bij Wehl werd de grens met Duitsland gepasseerd. Even waren we op Duits grondgebied, waar de weg glooiend en uitnodigend was. Kort daarna, bij Spijk, staken we opnieuw de grens over en kwamen we weer terug in Nederland. Met de pont werd het Pannerdensch Kanaal overgestoken. Zodra de motoren weer op de weg stonden, werd koers gezet richting de Waaldijk, waar we langs de rivier reden, om uiteindelijk de indrukwekkende Waalbrug bij Nijmegen over te steken. Vanaf hier slingerde de route over de dijken door de Ooijpolder, met prachtige uitzichten over het rivierenlandschap. De volgende grensovergang diende zich aan bij Emmerich, waar de rijders via de grote, imposante rode brug de Rijn overstaken. Bij Netterden werd voor de vierde keer de grens met Duitsland overschreden, voordat de rit zich via de Achterhoek weer richting Nederland boog. De dag vloog voorbij, en voordat we het wisten, waren we terug in Rijssen. Na een dag vol bochten, dorpjes en prachtige uitzichten, kwamen de motorrijders weer aan bij het clubhuis in Rijssen. Met een voldaan gevoel en 250 kilometer rijervaring rijker, konden we terugblikken op een geslaagde rit.