Tourverslagen

Zaterdag 13 april was het ideaal motorweer. Net iets boven de 20 graden en het zonnetje scheen vrolijk. Maar liefst 52 motorrijders schreven zich in voor de Voorjaarsrit. Ook omdat de 2-Takt Snoevers ook aanwezig waren voor hun voorjaarsklassieker, was het een drukke bedoening op ‘n Tuf. Eenmaal op de motor ging de rit onderlangs de Holterberg door naar Middel, waar prachtige slingers van bochten zich aan elkaar regen. Eenmaal met het pontje de IJssel overgestoken, werd al snel de Veluwe bereikt. Bij Hoenderloo kon gekozen worden om de tolweg over het Natuurpark Hoge Veluwe te rijden. Met omgerekend ruim een Euro per kilometer, is het niet gek dat er (nagenoeg) geen gebruik van is gemaakt. Halverwege was het voor de meesten tijd om gezellig een ijsje met elkaar te eten. De terugtocht naar het clubhuis was ook één bochtenfeest, afgewisseld met een minimaal stukje snelweg om de IJssel over te steken.

1 2 ►

Onder het motto slecht weer bestaat niet, toch maar om half elf in de druilerige regen richting clubhuis. Bij aankomst was de koffie al bijna klaar. De rijders en niet-rijders druppelden net als de regen langzaam binnen. Om elf uur vertrokken de eerste van de 12 deelnemers richting Ypelo om van hieruit door het mooie Twente naar Duitsland te rijden. Helaas was de horeca in de kleine plaatsjes zoals Uelsen allemaal nog dicht, dus reden we door tot de grens om een heerlijke lunch te nuttigen. De paaseieren waren niet aan te slepen. Nadat de regenkleding weer was uitgelekt, reden we de laatste 70 kilometer door Twente terug naar het clubhuis, waar nog even onder het genot van een bak goeie koffie werd nagepraat. Tuf en deelnemers bedankt voor de mooie en gezellige dag.

Leden met het GPS-abonnement hebben geluk. Die kunnen de rit nog een keer rijden als het weer beter is. Helaas telt het dan niet mee voor het tourkampioenschap.

Leden met het GPS-abonnement hebben geluk. Die kunnen de rit nog een keer rijden als het weer beter is. Helaas telt het dan niet mee voor het tourkampioenschap.

Zatardag 16 maart was het rond het middaguur ongeveer 10 graden. Perfect weer om een natte neus te krijgen op de motor. Iets na één uur waren alle 40 ingeschreven motorrijders uit het clubhuis vertrokken om de Natte neuzenrit te gaan rijden. Het was een prachtige rit door de Achterhoek, en een klein stukje Duitsland. Hoewel het in het vroege voorjaar altijd oppassen is met allerlei rotzooi op de weg, was het één groot bochtenfeest. Ongeveer halverwege de rit, in het lieflijke Lievelde, werden de meeste motoren geparkeerd bij Hotel Loco voor kop koffie, met voor de lekkerbekken een stuk monchou-taart. Het was een mooie rit, met voor elk wat wils. Lekker rondkijken naar de natuur en met een beetje geluk zie je zeven reeën op een akker.

1 2 ►

De weersverwachting gaf aan dat er een aantal buitjes konden vallen in de middag. Toch schreven 37 motorrijders zich in voor de Lege tankrit. Met de zon schijnend aan de hemel vertrokken we richting Achterhoek. Na Oldenkotte werd er zelfs nog een stukje Duitsland meegepikt. Meer dan een verdwaalde druppel regen is er tijdens het rijden niet gevallen. De wegen waren hier en daar goed nat geregend. Maar het leek wel of de rit precies tussen de buien door gelegd was. Halverwege de rit werd er gepauzeerd. Het toeval wilde dat precies een flinke bui viel toen iedereen aan de koffie zat. Aan de troep op de weg was goed te zien dat het ook flink gewaaid had. Eenmaal terug op de parkeerplaats bij ‘n Tuf werd er nog even gezellig nagekletst over de fantastisch mooie rit door het Twentse en Achterhoekse landschap.

Op de laatste dag van september vertrokken 35 motorrijders, onder een stralende zon en het kwik boven de 20 graden, om één van de laatste clubritten van het jaar te rijden. Het was goed te zien dat de boeren druk bezig waren geweest met met het binnenhalen van de oogst. Achter de motoren stegen dikke stofwolken op waar de weg nog niet goed schoongemaakt was. Net Drenthe binnengereden, stopten de meesten bij de truckstop in Coevorden, waar een blikje fris, koffie of een ijsje genuttigd werd. De rit ging verder naar Schoonebeek, waar de oude en nieuwe ja-knikkers te bewonderen waren. Na Dalerveen ging het door dorpjes met exotische namen als Amsterdamscheveld, Westerbos en Esschebrugger. Iedereen was het over eens dat het een mooie rit was.

Zaterdag 16 september vertrokken 26 rijders van ‘n Tuf om de Reggestadrit te rijden. Gelukkig werd zowel op de heen als terugweg via de provinciale weg om Markelo heen gereden, zodat de rit niet het parcours van de Hellendoornrally doorkruiste. Kort voor Zwiep werd door menigeen de uitdaging van een onbedoeld stuk offroad rijden aangegaan wegens wegwerkzaamheden. Daarna ging de rit verder de Achterhoek en Oude IJsselstreek in. Bij Emmerich werd de Rijn voor de eerste keer overgestoken. De Rijn werd verder stroomopwaarts gevolgd tot Wesel, waar de Rijn voor de tweede keer werd overgestoken. Al slingerend over mooie weggetjes door de Achterhoek kwamen we ron d drie uur weer terug bij het clubhuis. Hier werd nog nagepraat over de rit, de mooie nieuwe Vstrom van een trotse Anite en het prachtige weer, onder het genot van een glas fris en een ijsje.

Het laatste avondritje van 2023 werd zaterdag 2 september onder zonnige omstandigheden gereden. Hoewel het uiteraard een rondrit was, werd er gelukkig nagenoeg niet tegen de zon in gereden. Clubfotograaf Ben stopte onder het viaduct langs het kanaal, waar een aantal motoren met berijder op de foto gezet werden. De 34 rijders konden de 80 kilometers waren allemaal rond 8 uur weer terug bij het clubhuis om nog even na te praten op de parkeerplaats en keken terug op een geslaagd motorritje.

Dreigende luchten pakten zich samen boven Rijssen op een zwoele zaterdavond midden in juli. Toch vertrokken 26 motorrijders vol goede moed vanaf het clubhuis om de 3e avondrit van 2023 te rijden. De temperatuur bij vertrek was circa 28 graden, zodat menigeen het flink warm had. Ergens tussen Ommen en Balkbrug kwam er een verfrissend buitje over, waardoor de temperatuur aangenamer werd. Halverwege de rit werd in Staphorst buiten op het terras pauze gehouden, waarna de terugreis werd hervat. Ook nu begon het halverwege te regenen. De hemelsluizen werden echer dermate ver opengetrokken, dat het leek alsof er emmers water naar beneden vielen, in plaats van druppels. Hoewel iedereen tot op de onderbroek nat geregend was, heeft iedereen volop genoten van de prachtige rit.

TTTRRRiiiiiNNNGGG!!!! Het is nog niet eens vijf uur en de wekker gaat als af op de vroege zaterdagmorgen. Eén keer per jaar moet het maar, want dan is het weer tijd voor de altijd weer mooie en gezellige Vroege vogelrit. Buienradar geeft wisselvallig weer aan met hier en daar motregen. Toch schrijven 27 deelnemers zich in voor de rit. Vanwege de triathlon in Holten is de rit op het laatste moment verlegd, zodat er ruim 10 kilometer meer te genieten was. Na een stukje Salland werd de IJssel overgestoken via de oude IJsselbrug in Deventer, waarna een klein stukje over de dijk gestuurd werd. Daarna werd voor de vierde keer de Veluwe opgezocht. Het is toch verbazingwekkend dat hier iedere keer weer een nieuwe leuke route gereden kan worden. Halverwege de rit stonden Henk en Joke met broodjes en koffie, die iedereen zich goed liet smaken. Eenmaal terug op ‘n Tuf stond de koffie alweer te dampen en met een broodje knak acher de kiezen ging iedereen tevreden huiswaarts om nog van de rest van het weekend te genieten.

Ga er maar aan staan! Temperatuur verwachting 30 graden en de lengte van de Morsrit 331 kilometer (waarschijnlijk nog meer als je op zoek moet naar een benzinepomp als je lekker op de dijk aan het toeren bent). Toch pakten zaterdag 17 juni rond negen uur 25 rijders de handschoenen en helm op en gingen de uitdaging aan. In kleine groepjes richting Olst, waar met het pontje de IJssel werd overgestoken. Voor de derde dit jaar alweer de Veluwe doorgestoken naar Putten, waar de rit verder ging over grotendeels voor velen onbekend terrein. Ons groepje heeft lekker geluncht nabij de Loosdrechtse plassen. Na Nieuwegein de dijk op en al slingerend ging de rit verder naar Doesburg. Kijk en geniet van het filmpje en de foto’s.

Maar liefst 44 inschrijvingen werden er genoteerd voor het 2e avondritje van 2023. Het was een mooie avond om een ritje te rijden. De temperatuur was rond de 20 graden en de zon stond nog hoog genoeg om er met het rijden geen last van te hebben. Via de Lichtenberg, al slingerend langs de westkant van Holten ging het naar het sluiscomplex van Eefde, waarna de terugtocht werd ingezet. Voor de meesten was het een feest omdat de ene na de andere bocht gerond moest worden op onbekend terrein.

Dat het perfect weer was voor een avondritje, bleek wel uit het aantal inschrijvingen. Maar liefst 34 motoren stonden op de parkeerplaats voor vertrek. Paul was ook aanwezig met zijn nog blinkende nieuwe Aprilia. Hein vertrouwde nog niet volledig op zijn nieuwe navigatietoestel en had de handgeschreven routebeschrijving ook maar op z’n motor geplakt. De rit was evenals de omstandigheden ook prachtig. Slingerend over de Borkeld richting Bathmen. Daarna werd het Overijssels kanaal opgezocht en een aantal keren overgestoken. Geniet van de omgeving door het kijken naar het door Ben gemaakte filmpje. Onderweg was verder genoeg te zien. Wie goed heeft opgelet heeft ooievaars, hangbuikzwijntjes, langharige oerossen en zelf een kameel kunnen zien.

Op de dag dat onze vorst zijn verjaardag viert, ligt ‘s morgens de rijp van onze andere vorst (Koning Winter) nog op het gras. Toch starten 47 rijders hun motor om de Koningsrit 2023 van ‘n Tuf te rijden. Enkelingen hadden zelfs een oranje motor bij zich. Rond vertrektijd was het circa 8 graden, dus de handvatverwarming was een fijne accessoire. Gelukkig scheen het zonnetje de hele rit. De rit zelf was een feest om te rijden. Over kronkelende weggetjes en een heel klein stukje A1 werd de Veluwe doorkruist. Rond het middaguur waren de meesten terug, zodat op tijd aan de festiviteiten van Koningsdag deelgenomen kon worden.

De tweede paasdag was het ideaal voorjaarsweer om een ritje te rijden op de motor. De temperatuursvoorspelling was 16 graden en heel af ten toe kwam een waterig zonnetje te voorschijn. Met 25 inschrijvingen kunnen we vaststellen dat het een goede opkomst was. Vertrekkend richting Nijverdal heeft menigeen gedacht ‘volgens mij rijden we niet volgens de omschrijving’. Dat was dus een juiste conclusie, want de route is ter elfder ure omgedraaid, zodat deze tegengesteld werd gereden. De route was er niet minder mooi om. Op de brug in Ommen is menigeen geflitst en wie goed heeft opgelet heeft onderweg in Drenthe zelfs een aantal paashazen zien rammelen in de velden.

Normaliter denk je bij de Natte neuzenrit aan een loopneus van de kou. Daar was nu geen sprake van. De negen ingeschreven rijders hadden geen natte neus van de kou, maar van de regen. Een tweetal optimisten vertrok zonder regenpak, maar nog maar net onderweg ontkwamen zijn ook niet aan een worsteling met het regenpak. Het mocht de pret niet drukken, want het was een mooie rit door Twente en een stukje Duitsland, met als verste punt het pittoreske plaatsje Bad Bentheim, waar het tijd was voor een koffiepauze met een flink stuk “Apfelkuchen mit Schlagsahne”.

Zaterdag 18 maart opende Motortourclub ‘n Tuf het seizoen met de Lange onderbroekenrit. Bij vertrek was het logisch, dat gezien de mooie weersomstandigheden, de lange onderbroek toch maar in de kast had laten hangen. Velen hadden daar achteraf toch wel spijt van, omdat er onderweg toch nog een paar frisse buitjes langs kwamen . Al met al was het een mooie rit over de Veluwe waar alle 29 ingeschreven motorrijders van hebben genoten. Geniet van de foto’s en het mooie filmpje van Ben.

Twaalf uur ‘s middags stond het zonnetje op het hoogste punt te stralen. Rond half één een klein buitje om de wegen schoon te spoelen. Kortom perfecte omstandigheden om de Lege Tankrit te rijden. Kort na vertrek kwam nog een buitje over, maar de zon begon opnieuw te schijnen en heeft ons verder de hele middag nog gezelschap gehouden. Over de Borkeld ging het richting de Oude IJsselbrug in Zutphen, waarna een klein stukje langs de IJssel gereden werd. Via Klarenbeek werd de Veluwe opgereden over voor velen onder ons onbekende wegen. Ook was de verbinding tussen Hoenderloo en Beekbergen verrassend en leuk om te rijden. Hoewel de heen en terugreis van de rit op de meest plaatsen slechts drie kilometer van elkaar verwijderd waren, waren de wegen zeer afwisselend en plezierig te rijden.

Het laatste weekend van september staat de herfstrit op de tourkalender. Voor brommers en motoren. De dag begint grauw en miezerig. De opkomst is voor de brommers inderdaad niet hoog, een groepje van 8 snoevers trotseren het vieze herfstweer. Bij motoren is de opkomst best aardig voor de voorspelling van het weer. In regenpakken gehuld vertrekken 15 motoren voor het ritje van 150 km richting Veluwe. Gelukkig was het maar één bui, die duurde helaas de hele middag, maar dat mocht de pret niet drukken. Met nog een koffiestop op de Veluwe werd en toch een mooie en gezellige rit.  Met nog wat vlees op de barbecue werd de dag mooi afgesloten in het clubhuis.

Zaterdag 10 september vertrokken onder een waterig zonnetje 15 motoren om de Reggestadrit te rijden. Na eerst een stukje door het mooie Twentse landschap gereden te hebben, ging de rit verder langs de Duitse grens naar het zuidelijkste puntje van de Achterhoek. In Rijssen zou het nagenoeg de hele dag droog blijven, maar in de Achterhoek ontkwam niemand aan een nat pak. Het mocht de pret niet drukken, want het was wederom een schitterende rit.

Onder prima omstandigheden is zaterdag 27 augustus de vierde avondrit van 2022 gereden. Er waren 31 inschrijvingen. Voor het eerst kon gebruik gemaakt worden van de nieuwe parkeerplaats van “Kampus”. Omdat er geen pauze werd gehouden onderweg, zijn alleen foto’s beschikbaar die geschoten zijn op de nieuwe parkeerplaats en niet van het prachtige ritje van 80 kilometer door het Twentse landschap. Op de één of andere manier heeft Tonny het toch nog voor elkaar gekregen een foto te maken van zijn nog nagelnieuwe Kawasaki bij Zenderen. Als je links in de achtergrond kijkt van de foto, zie je dat zijn fotoshoot heel anders af had kunnen lopen. Tonny veel plezier en veilige kilometers gewenst met je mooie aanwinst!

Het is al weer tijd voor het derde avondritje. Voor de meesten van de 31 inschrijvers het laatste ritje, voordat de vakantie begint. De laagstaande zon belemmert hier en daar het zicht, maar verder is er sprake van prima omstandigheden. Voordat halverwege de IJssel met het veerpontje wordt overgestoken, maken de meesten gebruik van het terras om wat te drinken en bij te kletsen.

Het is zaterdagmorgen 25 juni 05:00 uur en de wekker gaat. Wat doe je? Koffie zetten, motorkleding aan en naar ‘n Tuf voor de vroege vogel rit. Bij het clubgebouw eerst wakker worden. Voor de één gaat dat iets makkelijker dan de ander. Maar goed, we kunnen gaan. Richting Hellendoorn en door naar Lemelerveld. Het rijd lekker door en voor sommige mensen was na ongeveer een uur rijden het bord Holten even wakker schrikken (dat schiet ook niet op). Na 75 kilometer wordt het ontbijt geserveerd. Met uitzicht over het water laat iedereen het zich goed smaken. Joke en Henk hadden het weer prima geregeld. Er waren zelfs 2 dixie’s aanwezig! na de pauze weer fris en fruitig op weg naar Blokzijl om voor een brug te wachten. (Kon niet missen met mooi weer en veel vaarwater) We zetten de reis voort over mooie wegen en kleine gehuchten om het Tjeukermeer heen, de terugreis is een feit. Om van de mooie weggetjes en al het natuurschoon bij te komen nog maar weer een pauze ingelast. Hier kon Ben ook even bij komen van zijn aanrijding met een konijn. Met de BMW gaat het goed, konijn onbekend. Het laatste deel waren nog steeds mooie wegen en kleine gehuchten. Al met al een lekker gereden met goed gezelschap. Iedereen bedankt en tot de volgende keer.
Sander Fekkes

Vandaag de langste route van dit jaar gereden, de Morsrit 380 km lang. We zijn begonnen het  clubgebouw met een lekkere bak koffie of thee. Ik weet niet precies wat de opkomst was, maar ik geloof rond de 15. Ik sta nog steeds versteld, hoe ze elke keer weer zulke mooie routes kunnen uitzetten. Deze keer gingen we richting het einde van Gelderland om in Vianen in de provincie Utrecht weer richting ons mooie Rijssen te gaan.

We zijn we door dorpjes met aparte namen gekomen, waardoor je tegen jezelf gaat praten, of via de headset met je motormaat, zoals: “Dit is toch wel een beetje Rha”. Maar ook namen die niet uit te spreken zijn, zoals Acquoy. Als we Gelderland doorkruisen dan mogen we zekers de Posbank niet missen, nu kunnen we nog. Ook zoveel dijkweggetjes, echt geweldig om daar overheen te sturen. Deze keer hadden we wel 3 pontjes, waarmee we de IJssel, Neder-Rijn en de Lek hebben overgestoken.

Er waren 2 routes, het laatste stuk over de snelweg vanaf Veenendaal of alles binnendoor. In Maarsbergen hebben we nog een stop gemaakt bij Boerderij De Weistaar, nog even wat lekker gedronken om te overleggen hoe we terug gingen. Door omstandigheden (een fluitende accu, bij één van de motormaatjes) een tussenstop bij een motorzaak en dat ik ’s avond nog weg moest hebben wij gekozen voor de snelweg, zodat we rond 19:00 thuis waren. We hebben geweldig genoten, het weer was geweldig en de route top.

Jordan Altena

Klokslag 6 uur ‘s avonds vertrok het eerste groepje vanuit het clubhuis van ‘n Tuf om de 2e avondrit van 2022 te rijden. Slingerend langs de A1 over de Singelweg richting Okkenbroek en Dijkerhoek. De mooiste binnendoorweggetjes werden niet overgeslagen. Halverweg de rit werd door de meesten in Gorssel gebuik gemaakt van de gelegenheid om een kopje koffie of een ijsje te nuttigen, voordat deel twee gereden werd. Hoewel we niet ver van huis waren, was de rit voor velen onbekend terrein. Iedereen was dan ook dol enthousiast over de puik uitgezette rit door de man met de grote grijns in z’n gele motorjas.

De wekker ging al om zeven uur vanmorgen. Best vroeg trouwens voor een vrije dag. Maar ja, wij hadden net zoals het koningspaar ook een druk bezet programma vandaag. Met een aantal mensen van n’Tuf was afgesproken om op tijd te vertrekken met de Koningsrit. De opkomst was best groot, ook al door de goede weersomstandigheden. De groep werd wel even gesplitst en de rit kon beginnen. Rijdend over mooie boerenweggetjes door ons mooie Twente werd bij Hezingen de grens gepasseerd. 

Hier ging het richting Schoonebeek, waar we de grens weer overstaken. Het was zowel in Nederland als Duitsland erg rustig op de weg. Bij de NAM locatie 500 even gestopt voor een paar foto’s en onze meegenomen koffie. De achteropkomende groep stopte ook om gezamenlijk koffie te drinken. Altijd erg gezellig. Na een klein stukje Drenthe werd weer aan de terugreis begonnen om nog te kunnen genieten van de activiteiten in Rijssen.

Maar wat schetste mijn verbazing; nog geen drie kilometer voor het einde van de rit stond midden in Notter een verkeerslicht, dat nog op rood stond ook!!! Dit moest natuurlijk wel even op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Zeker als je daar bijna 64 jaar geleden werd geboren, je jeugd erdoor hebt gebracht en er naar school bent gegaan. Wat kan er dan in 64 jaar veel veranderen.   EEN STOPLICHT !!!!!

Ben Pijffers

Ondanks de weersomstandigheden hebben elf diehards zich ingeschreven voor de Natte neuzenrit. Omdat de gevoelstemperatuur tegen het vriespunt was, zijn de handen niet van de verwarmde handvatten af geweest, zodat we geen foto’s van onderweg kunnen laten zien. Complimenten voor de bikkels die de rit gereden hebben! Bij de Paashaasrit, wat de volgende rit is, verwachten we beter weer, zodat we rekening gaan houden met veel deelnemers.

(Bericht van Tonny Schuitert)
De lange onderbroek mocht je dit jaar thuis laten. Mooi weer, veel blije gezichten en veel te vertellen na de lange winterstop. We hebben een prachtig mooie route gereden, door mooie natuur en mooie monumentale gebouwen. Door het mooie weer was het langs de Vecht ook prachtig rijden. Na de koffiestop ging de route verder richting Laag Zuthem over mooie kronkelwegen. Zoals altijd eindigt de route bij het clubhuis, waar onder het genot van een kop koffie nog even nagepraat werd over de prachtige route.
Groeten, Tonny

Terwijl de 2-Taktsnoevers nog schuilden onder het afdak van de kanaries, druppelden de eerste deelnemers van de motoren binnen om de Lege Tankrit te gaan rijden. Onder het inschrijven nog snel een bakje koffie, voordat alweer de voorlaatste rit van het seizoen gereden werd. Bij het starten van de motoren was het regenbuitje vertrokken. Het was een mooi ritje door de Achterhoek. Halverwege de rit werd gepauzeerd aan de Duitse grens bij Zwillbrock. Na de koffie (voor menigeen aangevuld met appelgebak en slagroom) werd de terugreis aanvaard. Evenals het eerste deel van de rit, ging het tweede deel ook over mooie stuurweggetjes. Eenmaal terug in het clubhuis liet iedereen zich het welverdiende broodje knakworst goed smaken. Henk en Joke nog bedankt hiervoor!

Foto’s geupload door diverse Tuffers

De Reggestadrit is altijd één van de langere ritten. ‘s Morgens om 09:00 is het nog een beetje frisjes, maar het belooft een prachtige dag te worden. Na een bakje koffie vertrokken 24 motoren richting westen. Het was een prachtige rit langs de IJssel naar Elburg, waarna over voor de meesten onbekende wegen op de Veluwe verkend werden. Na ‘s morgens met het pontje van Wijhe overgevaren te zijn, werd ‘s middags met het pontje van Olst gevaren. Via prachtig bochtige Sallandse wegen is weer naar Rijssen terug gereden.

Foto’s geupload door diverse Tuffers

Zaterdagmorgen 3 juli is iedereen vroeg uit de veren. De één om koffie te zetten, de ander om pannenkoeken te bakken om maar wat lekkers de eerste stop bij zich te hebben. Na te hebben ingeschreven in het clubgebouw wordt eerst door de dikke mist gereden om een prachtige rit te rijden in het zonnige Drente.

Foto’s geupload door diverse Tuffers

Zaterdag 19 juni kon weer (bijna) op de normale wijze worden ingeschreven voor de tourtocht na een fors aantal ritten waarbij digitaal moest worden ingeschreven. Vaste inschrijver Gerrit kon aan zijn inschrijftafeltje onder de overkapping 23 rijders inschrijven voor de Morsrit. De deelnemers begonnen aan de rit van ruim 300 kilometer over diverse dijkweggetjes langs de rivieren Rijn en Lek alvorens diverse stiltegebieden op de Utrechtse Heuvelrug worden aangedaan. In Leersum was het indrukwekkend te zien hoe een valwind kan huishouden. De rit werd afgesloten met een mooi stukje toeren over de Veluwe.

Geupload door: Ben Pijffers – 8 mei 2021

Zaterdagmorgen, het is droog, dus besloten om de voorjaarsrit te gaan rijden. De weerberichten app even bekeken: die voorspelde niet veel goeds, maar ja, dan kan het alleen nog maar meevallen. Met een klein groepje afgesproken om bij ons huis te vertrekken. Aleida kon deze keer helaas niet mee, maar was achteraf wel blij dat ze verhinderd was. Het eerste stuk ging prima, mooie droge weg en een lekker temperatuurtje. Maar na een dertig kilometer begon het een beetje te regenen. Eerst denk je nog “het zal wel een buitje zijn”. (Achteraf was het dat ook, maar wel één van een aantal uren.) Na ruim een uurtje gereden te hebben, even gestopt samen met een andere groep van n’ Tuf bij het gemaal “Streukelerzijl” in Hasselt. Hier even een paar foto’s gemaakt voor een impressie van de voorjaarsrit.

Wij besloten om nog maar een stukje door te rijden en een droog en beschut plekje te vinden. Maar ja, het begon steeds harder te regenen en te waaien. Net voor Meppel kwam er een viaduct in zicht en besloten om daar onze koffieplek van te maken. Even bijkletsen met Sander en Alike Fekkes die net een andere motor hadden en het motorrijden weer hadden opgepakt. Na een paar kopjes koffie konden wij er weer tegen. Het regende gestaag door, maar ja, we moesten weer verder.

In Ommen zagen we Bert Wolves aan de kant van de weg staan. Even stoppen om te vragen wat er aan de hand was. Bert antwoordde heel nuchter, “He dut ut neeet meer”. De enige hoop was op dat moment gevestigd op ons groepslid, motordokter Paul. Hij probeerde met allerlei trucjes om er weer leven in te blazen, maar tevergeefs. Anite en ik besloten de auto en de aanhanger van Paul op te halen. De motor bij Paul afgeleverd en Bert naar huis gebracht. Later in huis dan verwacht, maar ja, je wilt zelf ook graag dat mede motorrijders je helpen als je aan de kant van de weg staat.

We hebben met z’n allen wel een leuke middag gehad.

Foto’s geupload door Margreet Brink en Ben Pijffers – 27 april 2021

Foto’s geupload door: Frank Marissink & Huug ter Harmsel – 17 april 2021

Lees ook het complete verslag van Frank Marissink in Tourverslagen, waar meer foto’s zijn te vinden van andere ritten.

Paasmaandag was het niet het beste weer om gezellig een motorritje te rijden. Het regende dan ook afzeggingen. Niet NORMAAL, wat een weer. Maar de bikkels Jordan en en zoon Dean Altena hebben de regen, sneeuw en hagel getrotseerd en de rit uitgereden. Zij waren de enige deelnemers van de Paashaasrit. Stoer hoor!

Foto’s geupload door: Margreet Brink en Ben Pijffers – 20 maart 2021
(aarzel niet je foto’s ook te uploaden)

Terug naar tourverslagen