2-Takt Snoever berichten

Verslag van de 50cc classic enduro , voorjaarsrit van vriendengroep de 2-TaktStoevers verreden op zaterdag 13 Maart 2021

Deze voorjaarsrit, van de vriendengroep de Tweetaktstoevers,  stond gepland als afsluiter van “ons Enduro seizoen 2020/2021” ,hoe wel de weersomstandigheden er niet al te mooi uit zagen, viel dit op zich wel mee. Een week lang regen werd er voorspeld, dit viel nog al mee. Op de dag zelf, werd er mooi weer voorspeld. Maar helaas was ook dit niet het geval, na een stuk of 4 buitjes tussen door,    was er zeker geen sprake meer van stof.

Er werd gestart bij Ten Brinke,  half 10 verzamelen en om klokslag 10.00 uur gingen we van start. We reden richting de Lichtenberg, na een paar zandwegen,  maislanden en weilanden sloeg het noodlot toe bij Bert J. water in de carburateur zorgde voor vol gas bij bert. Na een plastic zak en een rol plakband, was het probleem snel weer verholpen. Na een paar km, kwam de volgende patient Andre C, met zijn Rond Sachs,  het deksel van zijn gasschuif los getrilt,  deze weer vast gemaakt en de rit kon worden vervolgd richting crossbaan holterstraatweg.

Na hier een paar rondjes te hebben gereden,  het leek meer op een zwembad dan een crossbaan. Werd de rit vervolgd richting Holten, op de Borkeld sloeg het noodlot toe bij mij, een gebroken ketting, verbindingsschakel stuk,deze werd met medewerking van John en Heinz gerepareerd (bedankt hiervoor). De machines werden weer gestart en richting Elsen gestuurd,waar we ons heel wat anders hadden voorgesteld. We hadden een droog stuk verwacht, maar   zo hoog maar dit pakte anders uit (nat).

Waar Tony K. problemen kreeg(verzopen) toen deze weer aan de praat was gingen we richting Enter daar nog even een paar keer een buitje tussendoor, verder naar het Twente kanaal bij Delden gereden, net of we nog niet genoeg water hadden gezien. Daar zat een mooi stukje Enduro kruip door, sluip door en de nodige helling en afdaling in. De rit werd vervolgd naar Enter waar de zandwegen waren omgetoverd tot drek/modder wegen. Toen werd er nog even een pitstop voor de mens gehouden, bij het Zumpke in Enter. Vervolgens werden de motoren weer gestuurd om naar de Hamberg te gaan, waar even lekker werd gespeeld in de zandbak. Bultje op, bultje af. Nadat iedereen er genoeg van had, behalve Heinz, ging het naar ten Brinke. Hier nog even nagepraat en de machines schoon gespoten en gingen we allemaal met een goed gevoel weer naar huis. Met dank aan allen (vrienden, uitzetter,helpers, fotograaf) die bij deze dag hun steentje hebben bijgedragen. Dit is voor herhaling vatbaar.

Mans Scholman

kijk hier onder ook de film van deze classic 50cc Enduro! Of kijk de kwaliteits fotos, op de site van Rally Tukker! Wim bedankt voor de geweldige foto’s 👍🏻👌🏻

1e editie classic Enduro super Kerstspecial, besloten vrienden groep, de Tweetaktstoevers.  

Hoe bijzonder is het, een gouden idee, in een tijd dat alles moeilijk lijkt en eerder wordt afgelast, dan er iets nieuws wordt opgestart! Maar bij  onze, besloten vriendengroep de 2-Taktstoevers is dat geen probleem, schijnbaar. Bij ons vriendengroepje hebben we kameraden, die zeer creatief en uiterst talentvol blijken. die niet alleen mooie ideeën hebben, maar ze ook in de praktijk brengen. Gewoon toppers. Zo begonnen Bert S en John S hun goede idee in de praktijk te brengen. Om het idee ten uitvoer te kunnen brengen, diende er eerst een complete Zundapp crosser te worden gebouwd. (Waarom een Zundapp, is mij persoonlijk in het geheel niet duidelijk, maar mijn mede schrijver snapt het daarentegen volkomen, en aangezien Heinz de gastheer hier de knop weet te vinden van het koffie apparaat,.. bedankt Gerdien voor je gastvrijheid.

De crosser speciaal ontwikkeld voor mega hoge zandbulten en diepe drekgaten, werd John S zijn ultieme Classic crosser. Het was een crosser om een begin te maken aan een legendarisch, oldtimer ,classic endurofestijn. Weken van voorbereiding en het vooral veel oefenen van misdadige mooie routes, dit vooral,..natuurlijk, om de concurrentie straks voor te kunnen blijven.

Een datum werd zorgvuldig uitgekozen, Het moest op een zaterdag tijdens of na Sinterklaas en  voor de Kerst. De datum werd vastgelegd op 5 December. Helaas waren de weersvoorspellingen te goed voor die datum. De doelstelling was bij een legendarische tocht, hoort legendarisch weer! Zo werd het een week opgeschoven, 12 December kwart voor tien starttijd. Startlocatie ‘Op n’Moss”. De naam van het jaarlijks terug te laten komen evenement werd: Super Kerst Special Vrienden groep de 2-Taktstoevers”. 

Helaas zijn er altijd van die fanatiekelingen, die al een uur te vroeg aan de start verschijnen, met knikkende knieën en het zweet in de handen. “Sorry jongens tijd verkeerd opgeschreven”.

Met de herkansing 9:45 iedereen aanwezig, super. De 5 fanatieke deelnemers, staan te trappelen bij Bert J op de oprit. Maar er kan natuurlijk niet van start gegaan worden zonder een official en een fotograaf, voor deze legendarische 1e editie!  Wim Scholman, (idd broer van), en Dawid Schuiterd, zoon van idd organisator, maar ook zeer fanatieke Enduro man Bert S, melden zich. Wim zal vandaag als pers/fotograaf zijn talenten toevoegen. Dawid onze Official, en dat zal blijken dat we zonder een kwaliteit official echt niet kunnen vandaag.

Na officiële foto’s te hebben genomen en elkaars bolides bewonderd te hebben, gaan we achter Bert S zijn bezielende leiders kwaliteit, van Start.

De route gaat over de Lichtenberg, (langs ooievaarsnesten in aanbouw) ,over maislanden ,door een sloot, en over gloepense natte drekwegen, om bij de crossbaan aan de Hoolterweg uit te komen. Hier stonden toeschouwers, en official ,fotograaf en natuurlijk de “baan commissaris” Mans S ons al op te wachten. De laatste, hier nu als commissaris aanwezig, omdat zijn technische gaven hem deze keer hopeloos in de steek lieten. Of zou het komen door het legendarische slechte weer? Of ook een mogelijkheid, door Jappanseinvloeden. Maar eerlijk is eerlijk, hij staat er wel weer! Onze Mans op ‘’zijn’’ crossterrein, als trotse baan commissaris!

Oude tijden, herleven op het parcours aan de Hoolterstraatweg! De baan ligt er perfect bij voor onze classics.De Tijdrit staat op de planning, bij deze tijdrit ronde wordt de prijs verdeeld. We gaan strijden om de jaarlijks uit te reiken wisselcilinder. Mans maakt duidelijk dat de bokaal niet bij een ieder even geliefd zal blijken te zijn, niet omdat er een dikke kras in zit, nee maar omdat het een Zundapp cilinder betreft. Mijn zwetende handen zijn gelijk afgelopen.

Het tijdrit rondje is een uitdagend stukje leiding en akkerdijk met vervolgens een rondje crossbaan. Fotograaf Wim staat klaar om alle jaren ingehouden emoties , op de plaat te leggen. Onze official Dawid doet het uitstekend door met gevoel de start te verzorgen, met inachtneming van cc keuze en oprechtheid van de deelnemers!

Na een keiharde strijd is er maar 1 overwinnaar, zij het enigszins door “toeval” , want zijn gas schuif bleef hangen op de laatste 150 meter crossbaan, zo kwam hij met zijn broek vol en vol gas over de meet! Daarna in de pauze, reparatie stand. Met Mans als chef reparateur, gelukkig is Bert J zijn crosser geen Jap! 

Lekker allemaal even aan de warme chocolademelk, omdat het gewoon ff kan. Na reparatie van de gas schuif en het vliegwiel van de Zundapp gaan we gezamenlijkweer op (drek)pad.

Via het Lookerland in Holten en langs de spoorlijn, via de Borkeld en Callunaweg richting Rijsserberg, de Oomsdijk dwars door het woeste Eanterse landschap kwamen we aan bij een zandweg die het woord weg eigenlijk niet verdiende. Een drekpad was het eigenlijk. Hier had Bert S een onderlinge wedstrijd in gepland.  Een prachtige wedstrijd werd het. De verschillen in cc’s werden duidelijk. Maar ook stuurmanskunst . maar de 50cctjes dolven het onderspit tegen het tomeloze  motor geweld. Maar zo is de juiste banden keus ook een ding. Zware crossbanden bleken teveel van het goede. Maar de Enduro banden kwamen op heel wat plekken, ook weer te kort.  Na zwetend tot stilstand te zijn gekomen, voelden we onze magen rommelen ipv onze motorblokken.

Dat werd in een rechte lijn naar het t’Zumpke in Eanter, na allemaal een balletje mayo genuttigd te hebben konden we er weer tegen.

Vol gas werd er wederom gestart. En wat was het een mooie Enduro route, de mooiste bosrandjes en paden zaten er in .We gingen richting waar Twentekanaal en snelweg elkaar kruisen. En wat een klim en paadjes, we voelden ons in het Sauerland. Lekker raggen tegen de bult op, en heerlijke paadjes met boomstammen er over heen. Maar wat bijzonder was ,de ongeoefende reden er net zo snel tegen aan als zij die hier al een aantal weken geoefend hadden. Onze fotograaf wist ons natuurlijk weer te vangen, wat de mooiste filmpjes en plaatjes opleverde.

Hierna dachten we eigenlijk dat we het zwaarste wel gehad hadden, maar schijnbaar kon het nog veel “erger”. Richting Delden, achter Eanter houdt het ontwikkelde landschap op en zijn er alleen nog zware drekwegen en maislanden en slootranden, heerlijk. Heinz dacht dat er zijn blok onder heen vloog. Om uiteindelijk uit te komen in het echte gat van Eanter. “Het Zandgad”, met nen even zo grootn zandbult. 

De Enduro’s en de fotograaf, genoten met volle teugen. Wel een uur lang werd er vol op gecrost, prachtig wat een beleving! Hoe maak je van 50plussers weer 16 jarigen? Bert S zou gelijk zeggen “bel je vrouw”. Wat (een ingehouden) energie komt er dan nog los.

Moe en afgemat, maar uiterst voldaan kwamen we terug bij de startlocatie, op de Mors. Bij een classic Enduro, met echt snertweer hoort natuurlijk (sorry Heinz) een goed gevulde pan met snert. Dit geheel verzorgd door Bert J zijn vrouwJolanda.  Super dank daarvoor en voor de gastvrijheid die we hebben genoten. De prijsuitreiking werd verzorgd door onze official Dawid. Met de winnaar van de 1e editie van de classic enduro Kerst special. Bert J tevens onze gastheer. (geholpen door zijn vastzittende gasschuif). Bert er was deze 1e editie nog geen pechprijs, maar 1 ding is zeker, ook die zou je hebben gewonnen.

Bij ‘’onze’’ hoofdsponsor ten Brinke werden al onze endurotjes netjes schoon gespoten en konden wij de legendarische  1e editie afsluiten. 

Vrienden, Organisatie en vrijwiligers en sponsor hartelijk dank namens een stel (verslaafd aan dit gevoel wordende)classic Enduro kameraden! 

Heinz en Henk

2-Taktsnoevers richting feestdagen 2020

Beste n’Tuf leden en 2-TaktSnoevers. 

Hierbij wil ik, met  jullie mijn brommer gevoel delen in deze moeilijke en lastige corona tijd. 

Wat mij als in hart en nieren 2-Taktsnoever, vooral opvalt is dat mensen compleet verschillend op deze situatie reageren. En dat is natuurlijk ook niet echt verwonderlijk. Wij zijn allemaal mensen met verschillende leeftijd, leefwijzes en en emotionele bagage’s. Gelukkig hebben wij, anders dan bv sporters zoals voetballers, een gemeenschappelijke hobby, die zij het moeilijk maar nog enigszins uit te oefenen valt.

Een motor/brommer loopt ook goed  in coronatijd. En sleutelen en het jezelf afzonderen van het veelal negatieve nieuws, gaat geweldig in je eigen schuur of garage. Zelf trek ik mij regelmatig dan ook even terug in mijn brommer wereldje. Ik zet dan meestal een fijne “geheime” zender op en kan soms zonder iets te doen, puur genieten van mijn brommers en de muziek.

En ook de contacten met mede Snoevers is optimaal, onze app groepen houden ons op de hoogte van de zin en onzin van vele zaken. Maar vooral de gezamenlijke brommerliefde is wat ons toch super bij elkaar houd. Het toeren daarentegen kan moeilijk, maar nog steeds. Duidelijk is dat we rekening moeten houden met elkaar. En elkaar hoe verschillend we er misschien ook in staan of over denken, daar vrij in moeten laten. Beter is dan ook, dat als we toeren dat doen met een aantal vrienden. Maar dan buiten club verband. We zijn dat dus ook wel blijven doen. Wel voelen we ons altijd een stel 2-Takt Snoevers, en nemen dan ook geen ongewenste risico’s voor onze maten of eventuele belangstellenden. Stonden we eerder liefst op een drukke plek om pauze te genieten, doen we dat nu zeer bewust op een zeer rustige plek, zodat we risico’s zoveel mogelijk vermijden. Onze laatste vriendenrit betrof een prachtige avondrit. De rit was in elkaar gezet door “onze” Hendrikus. En het was ondanks dat het miezerig weer was, een zeer geslaagde en fijne onvergetelijke rit. De verlichte boerderijen rit in Laren. De heenweg was al een avontuur, en de beperkte bromfietsverlichting maakt het tot een spannende tocht, waarvan je het zweet  ondanks de kou in je handen voelt lopen. De boerderijen in laren waren mooi verlicht en er was dus continue wat te kijken. En het voordeel van bromfietsen is dat je er hele files stilstaande auto’s mee kunt inhalen. Maar het hoogtepunt was toch wel de rit door het hart van een grote boerderij. We reden eerst over het erf, toen door de stal, vervolgens de loopstal. We konden natuurlijk niet nalaten om daar een aantal 1,5 meter fotootjes te schieten. De reis ging daarna verder tussen de kalverhokken door, en werden even verder op het erf staande gehouden. We werden daar geheel coronaproof, door de boerenfamilie getrakteerd op heerlijk boerderij ijs, dit natuurlijk om warm te kunnen blijven. Heerlijk verder toeren door de miezerige motregen en langzaamaan in de kerstsfeer belanden met al die verlichte boerderijen. Kortom een mooie brommer avond ineen lastige tijd. Ook het 50cc Enduro groepje is natuurlijk, juist nu actief. John en Bert S hebben al een mooie rit uitgezet en voorgereden.  Die monsterrit hebben we dus nog te goed. Nu al zeer veel zin in! Hoop dat jullie allen gezond mogen blijven. Maar ondanks alles niet vergeten om de dingen te doen die je leuk vindt, dus niet uit angst maar juist om  dankbaarheid te tonen voor het leven dat je elke dag mag/kunt genieten! Laten we rekening houden met elkaar en elkaar waarderen om wie we ook zijn. Wil jullie allen heel fijne feestdagen wensen, wens jullie allen een goede jaarwisseling en een gezond, gelukkig en toerrijk 2021 toe. Groet Henk

“Zomaar” een Woensdag avond toerrit! 23-09-2020

Harrie’s geboortehuis in Haarle

Maandag avond zat ik lekker op de bank,het afgelopen weekend nog eens te overdenken en nog stiekem was ik aan het nagenieten van onze,op de Zaterdag 19-09-2020 gereden Najaarsrit. Mooi zijn alle reacties en de energie die alle mensen, schijnbaar krijgen van zo’n fijne rit, met mooi weer, fijne mensen en onze hobby, oldtimer brommers. Vond het wel jammer dat niet alle leden er bij konden zijn. Vooral leden die door ziekte er niet de energie voor kunnen vinden. Fijn vond ik het dat Wim P er met zijn auto, toch bij kon zijn, en altijd toch een nuttig aandeel leverd. Wim👍🏻! Maar jammer was dat Harrie B er niet de energie voor had om mee te gaan. Daar aan denkend, heb ik de rit voor Woensdag avond voorbereid. Daar ik hoopte dat Harrie dan wel mee zou kunnen gaan, en ik wist dat we vroeg zouden moeten starten, (om de “duisternis” voor te blijven), heb ik de rit terug over Nijverdal gepland.

Zou Harrie en de andere Nijverdal/Helledoornse Snoevers meegaan zouden ze bij licht weer “op Nijverdal” moeten kunnen zijn. Woensdagmiddag leek het er qua weer niet in te zitten dat we zouden rijden. Toch werd het weer droog, En yes Jan S belde vlak voor de tijd met de mededeling dat Hij en Harrie, ook mee gingen. Fijn.  18:00 bij ons clubgebouw, even samen bijpraten. 18:15 met een mooi groepje onderweg.  N’leggenboarg ower, de Borkeld, nBeuseboatg, Hooltn, nboarg, S-Plo, langs nieuw Heetn, (Mans had me op het hart gebonden, om Nieuw-Heeten te mijden, leverde de laatste 2 keer werk op  voor hem,(gouden handje’s van een gouden vent) 2 keer dus een lekke band. Vervolgens onder langs het Palthe torentje. In mijn gedachten had ik een pauze plek bedacht, t’cafetaria in Haarle, maar bedacht me toen ik op een boeren erf, van een bij het kasteel horende boerderij een bank zag staan. Mijn gedachte was ff een (plas)pauze, en weer door. Om het van het donker te kunnen winnen. We stopten op het erf. Maar voor we de brommers hadden neergezet zei Harrie tegen me “hier heb ik vroeger gewoond “. Onze reactie was nou dat is toevallig, maar kwamen daar gelijk op terug, en beseften we samen,dat toeval niet bestaat. Het moest dus zo zijn dat we daar waren beland.  Na even rond gekeken en de boerderij bekeken te hebben, en Harrie allerlei jeugd herinneringen kreeg over “crossen in de bossen” en voetballen op het erf, met veel gesneuvelde ramen, besloten we fotos van Harrie en onze brommers te maken. Nadat we dat gedaan hadden , begon het te regenen en werd het flink schemerig. We besloten om de kortste route over Nijverdal richting Rijssen te gaan. Harrie en Jan “afgezet” in Nijverdal en zelf via Hexel en de Lichtenberg weer naar huus. We vonden het een bijzondere fijne avond. Hadden het voor “geen geld” willen missen. Harrie en alle leden we hopen nog lang met elkaar te kunnen toeren en samen mooie herinneringen te mogen kunnen maken. Gelukkig hebben we de foto’s! Henk B

Verslag van onze “Najaarsrit “

Zaterdag 19-09-2020. Verslag is gemaakt door de leden die een stuk In hebben gezonden. Jongens ,bedankt daarvoor 👌🏻

Beste 2-Taktsnoevers, vond het een mooie geslaagde rit, en de voorspellende gaves van Klaas zijn compleet waardeloos😉. “Gelukkig”. Bedankt allen voor jullie aanwezigheid en toerplezier. 

“De najaarsrit” 

We hebben er al een poosje naar uit gekeken, om weer een rit re rijden, en dat in club verband. Na alle afgelastingen, van de voorgaande geplande ritten, was het eindelijk zo ver m! Het weer was ons ook nog eens goed gezind. Het was een prachtig ritje, met mooie plekjes. We hebben er van genoten en de  toeschouwers onder weg ook! Hopelijk komt er snel weer een mooie rit👍🏻

Zaterdag de “Najaarsrit” 19-09-20, gaat weer de boeken in, als een mooie zonnige, 2-Taktsnoevers dag. Met 28 leden aan de start,  is er een mooie toerrit verreden en is er in totaal zo’n kleine 78km afgelegd. Met een paar verfrissende pauzes die op mooie plekjes op de route gehouden werden. De bezemwagen van Ep bleef de hele dag leeg. Het was al met al een prachtige dag met als afsluiting een drankje in het clubhuis. Op naar de volgende rit zou ik zeggen.

Bert A 


Was voor mij de eerste keer om als lid mee te rijden met de tweetaktsnoevers. Het was een prachtige dag,met super mooi weer en een leuke groep mensen. Heb er van genoten. Is zeker voor herhaling vatbaar. Even een kleine toelichting wie ik ben?, was een vraagje van Henk. Mijn naam is Berend Brinks. Ben 48 jaar , getrouwd met Dinet. Heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen. Werk bij de brandweer en heb een eigen bedrijf als ongedierte bestrijder. Ben in het bezit , sinds kort van een zundapp. En er dus gisteren voor het eerst een grote rit mee gereden. 

Als uitruk locatie is het clubhuis voor de brandweer ook zeer geschikt. Zat weer een keer op de bok in de eerste auto.🚒. Hier wil ik het bij laten, fijne dag allemaal en hopelijk nog vele veilige kilometers samen. Was weer een een hele mooie uitgestippelde rit super van genoten toen we in Notter het onderdoor gingen richting Rijssen vond ik het gewoon jammer dat de rit al weer voorbij was 🙁top geregeld 😀👍

Hendriekus, (oprichter en naam gever van de dames afdeling😉


Mooie rit gereden gisteren, min of meer bij ons in de achtertuin maar daar was het niet minder gezellig om. Dit keer kon ik ook de volledige rit weer uitrijden omdat de olie nu wel aan peil was..🙂 Onderweg kon een ieder ijs oid kopen tijdens een stop en kon men even bijkletsen.

Daarna nog een handelaar bezocht die 2 verdiepingen vol had staan met allerhande oltimers e.d. men mocht 5 min rondkijken maar dat was voor menigeen te kort. Daarna de reis vervolgd, naar het eindstation in Rijssen en nog steeds rijdend in de zon! Organisatie bedankt voor deze middag!👍 

B W

Mee eens geweldig genoten👍

Trouwdag Jan en Marjanne.

De mooiste dag van een 2-Taksnoever en zijn grote liefde(s)!

Vrijdag 4-September was de grote dag voor Jan en zijn super gepoetste Vespa! Hij is getrouwd met zijn grootste liefde Marjanne! Ook Ep was zoals altijd van de partij, en beleefde een ideale generale repetitie, als bruidsmeisje welliswaar.

Jan en Marjanne van harte gefeliciteerd namens de 2-Taktsnoevers! 



Videoverslag van de Reunie


Videoverslag van de 2-Takt Snoevers in Vriezenveen bij de beurs van ‘t Oale Kreng.


Boerderij verlichtings rit en Snertrit in 1 week!

Een hele fijne brommer week beleeft, best druk, maar als je het leuk vindt, is het pure ontspanning, dan wel door enige inspanning. Na Zaterdag eerst de Markelose boerderij verlichtings rit afgeblazen te hebben, ivm de weersvoorspellingen. Kon Dinsdagavond de rit toch doorgaan. We mochten de tocht zonder entree starten, omdat de man die de kaartjes verkocht een “echte oldtimer liefhebber”was, zijn buurvrouw kaartjesverkoper  keek wel beledigd, toen hij dat vertelde.

Lekker file rijdend langs de boerderijen met witte wieve,  in Stokkum ( jammer Marcel) en Noormannen, die schijnbaar voor het eten zorgen daar in Maarkel. Dus  werd de pauze maar bij de Noormannen genuttigd, (geen verschil met de mannen van  de Snoevers, Mans viel niet eens op, de voorbijgangers vroegen zich af of de Noormannen ook al op brommer kwamen. Daarna “lekker vlug verder” en daar we de koffie al roken, iets sneller als voor de pauze de Markeloseboerderijen en de file dus ook voorbij reden. Jammer dat de Spuitgasten uit Markelo op Dinsdag oefenen, en we hun ons toegezegde koffie lokaaltje voor de Zaterdag, nu niet konden gebruiken! Maar ook de spuitgasten in Rijssen zijn gastvrij en verenigend gezind! Gertjan bedankt voor je gastvrijheid en meedenken! Wordt zeer gewaardeerd.

Woensdag avond een fijne bromfietscommissie vergadering gehad. Goed vergaderd was nuttig, en opbouwend. Ook de Snertrit voorbereid. Die hebben we dus Zaterdag beleefd.  Om 14:00 uur verzamelen bij ons fijne clublokaal waar de deuren alweer gastvrij openstonden. We begonnen lekker met een kop koffie. Om 14:30 gestart, helaas viel Dick vlak na de start reeds uit. Mans en Maas hebben als fouriers de goedgevulde rugzak van Dick opgehaald en overgenomen. Vooral respect voor Maas, met zijn Sparta. Die de  weg tot de pauze met de Cola en de heerlijke hapjes heeft gereden. Top verzorgd Dick!

Fijn een 20 minuten pauze genoten tussen Ommen en Den Ham. Klaas voelde zich zeer ontspannen, maar had na de pauze oppeens haast, hij voelde de naarmate de motoren dichterbij kwamen,  de spanning toenemen. Nog een rondje Rijssen Gereden , in het kader van het Oldtimer weekend. Terug op ons nest, tegelijk met de motoren , lekker gezellig genoten van de Snert en de worst, maar vooral van het samen zijn met elkaar! Kortom een mooie brommer/motor week! NTuf en Tweetaktsnoevers waardige afsluitingsrit beleeft, trots dat het zo kan! En vaake bi’j te bange!

Groet Henk

Snertrit t’Oale Kreng, met de  2-Taktsnoevers

Het verslag van de Snertrit

Verzorgd door “het Oale Kreng”, (gebroeders Nijland, uit Holten) 12-10-2019 met de 2-Taktsnoevers.

Geschreven door de deelnemers.

Mooie rit vandaag jammer dat ik hem eerder verlaten moest, reden mijn dochter en schoonzoon hielden hun verjaardag. In de regen rijden heeft ook best zijn charmes, de snert komt volgend jaar aan bod

Er werd mij verteld dat  iedere rijder 2 regels verslag wilde schrijven dus ik werd onderweg al aan het nadenken gezet we reden allemaal nog, en je vraagt je af hoe kan dat.

Maar even later sloeg het noodlot toe Jan R kreeg problemen met zijn Z…

De brommer werd op de aanhanger gezet en net of het nog niet genoeg was, stond er na een kilometer of 5 weer een pechgeval. Niet van onze club, het bleek een 

YAMAHA FS 1 te zijn

En samen kwamen ze aan de finish gebroedelijk naast elkaar (op de aanhanger).

Mooi wat snoevers, mooi wat bromfietsen. Mooi wat regen. Mooie dag vandaag. Bedankt snoevers. 

(Gelukkig geen snert gezien/geroken of gehoord).

Op een met motregen gevulde zaterdag toch nog zoveel moed bij elkaar gesprokkeld om het club gevoel te versterken, maar helaas de rit niet uit kunnen rijden door een kapotte zuigerveer. 

Mannen mede snoevers, bedankt weer voor het club gevoel ondanks de weers omstandigheden. En voor Laurens bijzondere dank voor de laatste km’s naar huis.

Heb erg met je meegeleefd- en de hele middag gebeefd- dat je toch 1 keer een rit mag uitrijden- waardoor je in ieder geval mij mag verblijden – je bent een echte 2 snoevers bink- en ook nog wel een beetje link, kortom Henk Brrrreukink

Nou klaas allebei de stalen rossen van Henk hebben het perfect gedaan. Klaas, met het weer hadden we minder geluk, maar met het plezier des te meer. alleen jammer dat de Japanse rijders het niet aandurfden, met deze weers-omstandigheden. Bang dat het wegrot onder de kont? Het was een mooie dag, met elkaar en ik heb volop genoten van de passie, van de mede club rijders. En ik heb volop genoten van het Italiaans monstertje.

Jongens, bikkels die vandaag de snert 100% verdiend hebben, k’vond naast de bermen, de rit ook geweldig! Ik heb genoten van een ieder, maar vooral van “oons Eppie”,die laat zien dat hij Enduro ambities en wellicht talent heeft. 

Klaas bedankt voor je oprechte medeleven, en hoera het is me gelukt, ondanks het ultime snertweer en barre omstandigheden!

Het verslag van onze wonderschone najaarsrit 14-09-2019 door Bert Alferink

Tweetaktsnoevers
Vandaag Zaterdag 14 september, gaat de boeken in als een zeer geslaagde.  toerrit van de Snoevers, met in totaal 46 deelnemers in het veld, en het belangrijkste van deze mooie dag geen uitvallers ( er deden dan ook geen Yamaha’s mee) heb ik mij laten vertellen. De bezemwagen was dan ook niet nodig vandaag. Na de mooie opkomst van leden en rijders uit het hele land ik bedoel naburige gemeentes. Was het na de aankomst even lekker genieten van een kop verse koffie en belegde broodjes. Aansluitend kon iedereen buiten al het moois aanschouwen van de ander. Dan pas kom je er achter hoe mooi zo’n brommer club als de tweetaktsnoevers werkelijk is. Ook al ken je niemand op dat moment ,maar met een oud klassiek brommertje ben je gelijk een vriend. Hoe mooi is dat. Dan is de tijd aangebroken om te vertrekken met het zootje ongeregeld van 46 rijders. Of wat ik zeggen wou met zo’n grote leuke groep . Henk drukt Johan nog gauw even een camera in de handen om dan te vragen Johan ie weet vadaage wa film of nit ie keunt dat zo goot. Waarop Johan niets anders kan als te zeggen ooo dat wik wal doone Henk maakt mie niks oet.

Met alle diversiteit aan brommers en 46 rijders is het de bedoeling samen rond te toeren op de uitgestippelde route. En dan kom je langs alle mooie landweggetjes voor al het moois in het land.

Dan is het nog een hele kluif voor de voorrijders om de hele club bij elkaar te houden. Ik neem dan ook mijn petje af voor de organisatoren, deze hebben gezorgd voor een prachtig evenement en een prachtige route. Onderweg waren er verder geen rare dingen op een na dan , er was een rijder die zijn tas niet goed had vast gemaakt met het resultaat dat deze er af viel, tja en als er dan nog 20 man achter jou rijd is de kans zeer aannemelijk dat er een brommer zijn best doet om er niet overheen te rijden. Dat is dus niet gelukt met gevolg een kapotte tas. Dat word onderling natuurlijk weer netjes geregeld. De meeste mensen langs de weg vonden het prachtig ondanks dat de straten zo af en toe behoorlijk blauw van de rook stonden. Ook waren er mensen die met een zuur gezicht langs de weg stonden maar dan wel met twee vingers in de neus. Nou weet ik alleen niet of ze last hadden van de rook of dat zij dachten dat beter te zouden kunnen. In Okkenbroek aangekomen voor een pauze stond er een leuke verrassing op het programma, daar zijn wij bij een echt Oldtimer museum geweest, iedereen keek zijn ogen daar dan ook meer dan uit . De meningen en enthousiasme waren sterk verdeeld. Voor de een was het een walhalla prachtig mooi ( keal hier steet vuurn nen vemoogn) voor de ander was het een grote oud ijzer bende oftewel ‘ ( wat muj toch met al dat oale iezer ik hebbe der niks met) Gelukkig was het voor een merendeel een prachtig mooie toevoeging op deze zon overgoten toerrit. Je ging hier werkelijk gewoon 100 jaar terug in de tijd. Na een lekker hapje kaas worst en een blikje klare suiker genaamd cola en sinas kon het hele peloton er weer fris tegen aan. Door dat er een aantal mensen hoge nood hadden en er gelukkig een bos in de buurt was hebben de rijders daar terplekke gezorgd voor een mooi stuk bos ontgroening . De (vrije )gift voor het museum bleek toch niet zo vrij als gedacht bij een aantal rijders, Henk B nam het initiatief en ging met de denkbeeldige pet rond. Gezien de hoge opkomst aan rijders hebben de mensen van het museum vanavond zeker iets fatsoenlijks te eten. Dan waren er nog een paar vreemde eentjes in de bijt die met een Chinese 4 tact brommer aan de start verschenen maar deze mochten gewoon netjes meerijden .Bij de terugkomst in Rijssen bij het clubhuis van de Tuf en de Tweetaktsnoevers waren er lekkere verse broodjes met gebakken hamburgers en een drank consumptie voor alle rijders. Dus ook aan de inwendige mens is gedacht. Onder het mom goed geregeld . Aansluitend kon iedereen zijn verhaal van de dag nog even kwijt om daarna met een tevreden gevoel huiswaarts te keren. Iedereen heeft zeer genoten van deze mooie dag. Een dag als deze is Zeker voor herhaling vatbaar. Ik wil hierbij iedereen dan ook hartelijk danken.Groet Bert.

Er zullen misschien wat zwarte balkjes in het verhaal opduiken, maar ja met een verwoord machine zoals Klaas word het zeer lastig om deze te evenaren.

Mvg. Bert Alverink

knap verslag Bert, maar voel mij nu toch wel verplicht om een 2-tal dingen toe te lichten. Heel kort Johan kan echt goed filmen, en ik weet dat hij altijd gaat voor kwaliteit en dus met zijn volle bewustzijn en instelling,  zon taak aankan en uitvoert. En ten tweede, de vrije gift die jij als niet zo vrij ervaarde, door mijn initiatief om bij een ieder even langs te gaan, komt volledig ten goede voor lichamenlijke en geestelijke gehandicapte kinderen, en wordt aangewend om die een stukje “vrijheid” te laten beleven, die wij elke dag als vanzelfsprekend ervaren. 

Bedankt allen voor jullie gift, en gezelligheid! 

en ps Gert, volgende keer houden we de tijd beter in de gaten.  HenK B

Brommerskiek’n in de Karke 10-08-2019 

Het is zaterdagochtend 10 augustus. Om 08.00 kijk ik uit mijn raam en zie ik mijn buurman Johan steeds rondjes met zijn Zundapp maken. Deze warming –up doen niet alleen sportmensen voor de wedstrijd, maar het schijnt dat je bij dit merk dit ook moet doen als voorbereiding,  en als je weer thuis komt na een toerrit schijn je ook een cooling- down te moeten doen.  Sinds ik een jaartje in het bezit ben van een Zundapproller heb ik veel nieuwe en gekke dingen gezien en moeten leren. Als simpele Yamaharijder haal je het ding vlak voor de rit uit de garage, je drukt de benzineknop naar beneden, soms een keertje choken en hij doet het.  Ik geef bij buurman Johan aan dat ik toch meedoe met de toerrit vandaag. De hele week heb ik berichtjes op de 2-taktsnoeversapp zienverschijnen over deze tocht, maar het feit dat er wat regen kan komen en storm, tja, daarvan raakt de gemiddelde Zundapprijder van de leg. Als voorbereiding lees ik de sportbijlage van de Telegraaf, waarin juist een stukje verschijnt van de nieuwe FC Utrecht goalie die met apps werkt aan zijn innerlijke rust. Zo lees ik dat hij een app Muse heeft waarvan je dan een hoofdband omdoet met sensoren, en als je dan veel gedachten hebt hoor je keiharde regen volgens de goalie. Oei, niets voor onze club, veel van onze Zundapprijders horen dat te vaak. Maar als je rustig bent dan hoor je vogeltjes zingen in het bos. Dat lijkt me een betere app voor ons.

Even na 09.00 verzamelen we onder de bezielende leiding van Henk en rijden we naar Steenderen toe. Een rit die ik vaak doe met de motor op weg naar mijn werk. Henk doet het via een route die ik nog nooit meegemaakt heb. Het is nog net niet via de Afsluitdijk maar wel heel erg om. Daar aangekomen op het Kerkplein moeten we de St. Remigius kerk in. Het is een speciale Zundappveteranenclubdag in samenwerking met de Stichting Oude Gelderse Kerken die verschillende bromfietsen in deze kerk heeft gezet. Wij moeten met zijn allen in de kerkbanken zitten waarna Wout Meppelink van het blad ‘De Bromfiets’ binnen komt rijden en een toespraak houdt over en voor Zundappzondaars.  Mans praat nog een tijdje met Berry Zand Scholten – een gepensioneerde motorverslaggever van de Telegraaf- over zijn endurorit van Neede, tig jaren geleden. Zelf word ik wat zenuwachtig omdat er een code geel voor het weer wordt afgegeven en we een geel bandje om de pols moeten doen, zo’n bandje die je ook in het ziekenhuis krijgt. Gelukkig word ik weer wat rustiger doordat er op het kerkplein iemand bewonderend naar mijn bromfiets kijkt en zijn duim omhoog steekt. Na de koffie en bezichtiging gaat ons groepje van 8 man de toerrit van 100 kilometer door de Achterhoek rijden.  Via Hummelo komen we bij MassinkToldijk, waar we zeer goed verwend worden met broodjes worst, koffie en ijs. Af en toe regent het een beetje en waait het flink, maar we kunnen het goed af. Zelfs zonder Ep , onze trouwe rijder die altijd achteraan rijdt met een bus om daarin een bromfiets te vervoeren die het niet meer doet. Standaard is Henk altijd van de partij maar tot aan Barchem geeft Henk – bestuurslid 2-taktsnoevers – annex voorzitter – annex secretaris – annex penningmeester – annex routeplanner en voorrijder – annex leerling monteur geen krimp. Ontspannen rijd ik op mijn Yamaha achterin en hoor ik zonder een app allemaal prachtige vogelgeluiden. Omdat ik net daarvoor gevraagd ben om een stukkie te schrijven heb ik de kop van het artikel al in mijn hoofd: Brommers kieken in de kerk geeft weinig werk. Terwijl ik nog nadenk of ik ook geen ondertitel moet maken om Henk een compliment te geven voor deze dag zoals ‘Rijden met Henk Breukink is helemaal niet link’ of ‘Henk Breukink is actieve 2-taktsnoeverbink’zie ik plotseling voor mij iets onverwachts gebeuren. We rijden na Barchem richting het gehucht Zwiep en ik zie ineens onze onvolprezen Henk een zwieperd over de weg van rechts naar links maken. In mijn ontspannenheid denk ik nog even dat Henk misschien een pas geleerde cursus slippen van de gemeentewerken demonstreert, totdat ik besef dat als iedereen stopt er wat anders aan de hand is. Lekke band. Achterband. Dit is niet normaal denk ik. Of Henk nou Honda of Zundapp of KTM of Aprilia of op een van zijn vele andere bromfietsvehikels rijdt, altijd is er wel iets en altijd is er oponthoud.  Vlak erbij is een camping en rijden we terug, waarbij Henk geholpen wordt door een echte Hollandse blondine die allerlei gereedschap heeft en zelfs een opblaaspomp in haar auto heeft. Na eendrachtig samenwerken van ons zevenen (alleen Johan stond een beetje op afstand te kijken omdat hij bang is dat hij op zijn falie zou krijgen van zijn vrouw als hij zijn broek smerig maakt) lukte het om de band weer te plakken. Ik deed veel onzichtbaar werk door tussen de op de grond liggende Henk en de blondine te gaan staan, omdat tijdens de werkzaamheden de overgang tussen de prachtige gebruinde rug en bilspleet zeer zichtbaar waren. Op zo’n moment bescherm je natuurlijk iemand als Henk en ga je ook geen foto’s of video – opnamen van zo’n spektakelstuk maken, Dat doe je niet.  Op van de zenuwen wilde Henk ons allemaal op een platemenu daarna trakteren, maar zo zijn wij niet. Kop koffie is voldoende. 
Omdat het oponthoud de nodige tijd gekost had zijn we bij Laren niet meer terug gereden naar Steenderen maar zijn we naar Rijssen gereden waarbij Henk ons met de tranen in zijn ogen bedankte voor de lichamelijke – en geestelijke hulp op deze mooie dag. Al met al weer een prachtige dag, waarbij we dankbaar mogen zijn dat er geen ongelukken zijn gebeurd. En ik ga kijken of er een app voor Henk is dat hij een keer een toerrit gewoon zonder al dat gedoe kan uitrijden. Of dat hij al zijn bromfietsen – of wat daar voor doorgaat – inruilt en bijvoorbeeld een Japanse bromfiets koopt waarvan de eerste letter met een Y begint. We wachten af en zien elkaar graag weer tot de volgende rit. Waarschijnlijk wel weer met bezemwagen. 

Uw objectieve verslaggever Klaas

Verslag voorjaarsrit 2-Taktsnoevers 11-Mei-2019 door Johan en Klaas.

In deze week waarbij we net de bevrijding hebben gevierd, vieren we op de Roerdomp ook de bevrijding om gezamenlijk met een Zundapp te gaan rijden op 11 mei. Het is voor Klaas wel een zware opgave, want als je vertrouwd bent met een Yamaha hoef je nooit tassen vol gereedschap bij je te hebben, zoals bij de andere merken. Daarnaast weet je dat dit merk je nooit in de steek laat. In de aanloop van 11 mei worden derhalve de nodige tactieken doorgesproken met Johan om zo goed mogelijk deze dag door te komen zonder schade. In deze week zijn ook veel app-jes verschenen op De 2-taktsnoevers app – waar foto’s en filmpjes e.d. geplaatst mogen worden van de strenge Henk Breukink – maar aanmeldingen moeten dan weer via een aparte Clubinfo app. Afijn, hij rijdt op Japanners dus dan zie je toch wat meer door de vingers. Johan voelt nattigheid en wil eerst niet meedoen. Na lange therapeutische sessies en het feit dat hij Klaas dan alleen moet laten met een Zundapp, besluit hij toch op het laatste moment mee te doen. Om 9.30 op zaterdagochtend drinken we koffie bij Johan in de keuken en worden de scenario’s doorgenomen van pech, eerste hulp bij ongelukken, wat voor kleding trek je aan, hoe ziet de buienradar er uit en dan is het eindelijk zo ver. Stijf van de zenuwen vertrekken we naar de kantine van de Tuf. Johan is zenuwachtig omdat hij de reparateur is geweest van de Zundapp en Klaas omdat het voelt alsof je als Heraclesfan in een keer fan van FC Twente wordt. Gelukkig zijn er eieren bij het ontbijt, (wat de mensen van de club voortreffelijk gedaan hebben), om wat potentie te krijgen om deze dag door te komen. Wim Pas is trots op Klaas dat hij met een Zundapp rijdt en heeft zelfs een speciale bloes met Zundapp Rollers aangetrokken. Na een gloedvolle speech van de voorzitter die zelfs 10 minuten eerder begint geht es los. Met een Zundapp Roller moet je met handversnelling werken en Klaas moet tijdens de rit veel van 2 naar 3 en van 3 naar 2 schakelen. We merken tijdens de rit wel dat veel brommers (vooral Zundapps) veel te veel roken en geen goede afstelling, mengsmering gebruiken. Voorzichtig de uitlaatgassen ontwijkend knikken Johan en Klaas af en toe naar elkaar, en blijkbaar heeft Johan er zoveel vertrouwen in dat hij een heel stuk achter Klaas blijft rijden. Die begint wat meer zelfvertrouwen te krijgen en bedenkt dat het deze dag misschien toch goed gaat aflopen. Vlak voor de eerste stop gaat het dan toch mis. Zijn gave van profetie is toch uitgekomen. Hij kan niet terugschakelen naar zijn 1 en rolt zo na een paar honderd meter naar de parkeerplaats van de eerste stop. Na een deskundige blik van Johan is meteen het laatste oordeel geveld. Je kunt niet verder en je moet met de bezemwagen verder. Als toerfietser heeft hij nog nooit in de bezemauto gezeten en dan zal je met zo’n gemotoriseerd geval er toch in moeten. Het liefst zou hij – net als Matthijs de Ligt deze week- minutenlang op de grond willen blijven liggen. Zeker na ironische opmerkingen, en waarbij Klaas het meest getroffen wordt door opmerkingen van mensen die je hoog hebt zitten, zoals het bestuurslid Henk Breukink, die meent te moeten opmerken dat dit een afgang is. In dat opzicht wordt hij gelijk gestraft, omdat even later zijn Suzuki het niet doet, hetgeen betekent dat Marcel in plaats van Henk in de bezemauto komt, samen met Jos uit Enter wiens Kreidler het ook niet meer deed. Er verscheen een enorme wolk boven Ootmarsum, hetgeen paniek in de bezemauto veroorzaakte, maar het bleek de Suzuki van Henk te zijn die alleen nog volgas wilde draaien. Uit monde van Wim Pas kwam de opmerking welke uit de grond van zijn hart leek te komen-Dee japanse rotzooi oak!!!- Henk was daarna helemaal van het bromfietspadje af door nadien te gaan verdwalen, waarbij mensen zelfs dachten dat ze nooit meer thuis zouden komen. Overigens is het wel interessant om te kijken hoe het gaat in zo’n bezemauto. Chauffeur Lennaart staat steeds in verbinding met 3 andere rijders. Na de stop in het mooie plaatsje Ootmarsum brengt hij ons via Enter naar het vertrouwde Rijssen terug, waarbij Klaas en Johan nog net een gehaktbal konden oppeuzelen en een alcoholvrij biertje konden drinken. ’s Avonds constateert Johan dat er een schroefje van de verbinding los ligt van de kabel, en die zal hij de komende week er gaan opzetten. Over 2 weken is er de Brommer – jubileumrit en u begrijpt dat we dan weer van de partij zijn.

Hopelijk is de Zundapp Roller dan weer in orde en kan Klaas dan samen met Johan hieraan weer meedoen. Dat vergt lef van hem en vakkennis van Johan. Als het niet lukt is er nog altijd de vertrouwde mooie blauwe Yamaha, waar je blindelings op kan vertrouwen.

Oh ja, last but not at least. Geweldig van een aantal mensen die op allerlei gebied van alles regelen zoals keuken, vervoer, geld innen, ontbijt regelen, route uitzetten etc.etc.

Dank daarvoor en nu maar duimen voor mooi weer en een tocht zonder afvallers op 25 Mei.

Met bromfietsgroeten: Johan en Klaas

————————————————————-

ps en dat van dat “schroefje los” klopt mi wel. De rest kun je beter nemen zoals de eieren, “met een korreltje zout”.

Verder was het een fantastische voorjaarsrit! En hebben we samen ultiem genoten.  Met dank aan al de vrijwiligers, en De firma Hazelhorst uit Rijssen, voor het beschikbaar stellen van de bezemwagen, en natuurlijk chauffeur Lennard ook bedankt hiervoor.

HBreukink

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *